«ΚΡΙΝΑ» της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη

ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΡΙΝΑ

Κρίνα! Πολλά, γαλάζια, κρίνα, 

αγκαλιάζουν

το ερειπωμένο σπίτι σου!....

Θαρρώ πως,

κάθε νύχτα

ψιχαλίζει η ψυχή σου

και τα ποτίζει.

Άλλη εξήγηση δεν έχω!.....

 

Τι πρώτο να αγγίξω;

Το κρίνο το ανέγγιχτο

ή

τις ψιχάλες της ψυχής σου; 

 

Μολυσμένα τα χέρια μου

τίποτα δεν κρατάνε αμάραντο!..... 

 

Το κρίνο ποθώ

που έχει κάτι απ' την αγνότητα της ψυχής σου!... 

Μα δεν τολμώ να το μολύνω....

 

10 Σεπτέμβρη 2024

 

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη 

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΜΟΥ (Πνευματικό μου δημιούργημα, αφιερωμένο στη Νιόβη και στη μαμά της)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΜΟΥ

 

Για σένα χελιδόνι μου που ήρθες με την άνοιξη

φυλώ παγίδες για όνειρα και την ορμή του Μάρτη

να στα χαρίσω σαν σε δω πριν τη μεγάλη Ανάσταση

με φως να ντύνεις τη στιγμή στο κάθε σου λιμάνι.

 

Για σένα χελιδόνι μου κάνω μεγάλα όνειρα

φτερούγες να χεις δυνατές τον κόσμο να γνωρίσεις

και το γλυκό φτερούγισμα, της μάνα το νανούρισμα:

κάνε τρανό τραγούδισμα της πλάσης για να ανθίζει. 

 

Για σένα χελιδόνι μου που ‘ρθες και με συνάντησες

στο μπαλκονάκι το στενό που γιασεμιά ανθίζουν:

αφήνω χώρο στη γωνιά να χτίσεις με το ταίρι σου

μια φωλίτσα για πουλιά που ανέστια γυρίζουν. 

 

(Πνευματικό μου δημιούργημα, αφιερωμένο στη Νιόβη και στη μαμά της)

 

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη