ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΛΑΘΗ
Τις άτολμες ώρες
νεκρώνονται τα όνειρα και
μένουν οι εφιάλτες
αναποδογυρίζοντας τον
κόσμο.
Και οι στιγμές ανυποψίαστα
αδρανείς αναμένουν ανάσταση
φυλάγοντας κάτω απ’ τις φτερούγες ένα
ολόλευκο
νεκρό περιστέρι.
Τα χρόνια γεννούν
κοπάδια ανθρώπων φυλακισμένα
στις σαρκοφάγους
της φθοράς να κεντούν
το σάβανο της ατελέσφορη ζωής.
Αυτά τα λεπτά
χρονο -διαστήματα έπρεπε να ‘ναι
ατελεύτητες ώρες δράσης.
Αιώνες μακρόβιοι, χρόνια μακραίωνα κοπιαστικά
για να ριζώσουν στον κορμό
της ανθρωπότητας
οι φωτοστόλιστες φτερούγες
των αγγέλων.
Δευτέρα, 30 Απριλίου 2012
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη