«Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ » στίχοι της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη

Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

 

Συρματοπλέγματα… Παντού συρματοπλέγματα!

Όπου  ν’ αγγίξω… ματώνω!

Λιγόστεψαν  τα βλέμματα που συμπονούν. 

Τα χέρια που τις αξίες συγκρατούνε. 

Σ’  αυτή τη φυλακή,

«Ο θάνατος σου η ζωή μου»,

εν ριπή οφθαλμού κομματιάζει.

 

Παλαιικός ο πόλεμος. Ενάντιος στη μνήμη!

Δεν θέλει να θυμάται…

Τυφλωμένος με άρρωστη λογική  

τα παιδιά μου σκοτώνει,

στην αιώρα των αιώνων να αναπαυτούν.

Για την υπέρβαση ας διψάσουν οι καιροί. 

Να χαμηλώσουνε   τα μάτια  οι ισχυροί

στο ολοπόρφυρο αίμα  που τ’ όνειρο πνίγει.

Να δώσουνε τα χέρια οι λαοί,

παράθυρα ν’ ανοίξουν στο όνειρο,

να ξεδιψάσει η ψυχή  με δώρα ειρήνης.

 

Σ’ αυτή τη φυλακή τα παιδιά

ψάχνουν τον ήλιο.

Τα δέντρα  δεν ανθοβολούν, πενθούν

την απουσία τους.

Βουβάθηκαν τα πουλιά…

Δεν βρίσκουν φυλλώματα  τις φωλιές τους να κρύψουν.

 

Η άγκυρα ριγμένη στα βαθιά.

Κρατώ την ελπίδα μη με πνίξει το ρέμα.

Σ’  αυτή τη φυλακή:

«Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω».

Μην το ξεχνάς! Όλοι είμαστε ένοχοι…

 

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη 

(Ευχαριστώ την Πρόεδρο της Δ. Ε. Ε. Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών κ. Αικατερίνη Μπατάλια Βλαχοπαναγιώτου για την τιμή που μας έκανε.)