Κράτα το φως
και τράβα εμπρός!
Σκάψε τη γη!
Θάψε τα νοσηρά σου πάθη
για να ανθίσουν μόνο άνθη!
Δώσε χαρά στη νέα μέρα.
Του ήλιου φόρεσε τη βέρα
να λάμψει το παλιό δρεπάνι,
της λογικής το πυροφάνι:
Να πάει μακριά το καραβάνι!!!!
Μη με ρωτήσεις, τι και πώς.....
Σοφός, εσύ....
Κουτός, εγώ....
Πάμε μαζί για τη σπορά,
να φαν ψωμί τα ορφανά!
Έλα αδελφέ, τρανέ,
μικρέ.
Η ίδια μοίρα μας κερνά!
Στα σκοτεινά κιβούρια μας,
θα δέσει τα κουμπούρια μας!
15 Ιούλη 2024
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Καλησπέρα Μαρία μου με τις ποιητικές σου εμπνεύσεις. Πάντα ξεχωριστές και όμορφες.
ΑπάντησηΔιαγραφή