ΠΥΡΙΓΟΝΟΣ ΝΟΥΣ
Όταν αναγεννηθώ από την τέφρα του κορμιού μου,
φοβάμαι πως θα ξεμείνω σε άνυδρη έρημο
λευκό αμμολούλουδο, ποτισμένο με το δάκρυ του Θεού∙
και κανείς περιπατητής Βεδουίνος
δεν θ’ αντιληφτεί την Ύπαρξη μου
ν’ αγγίξει το μίσχο μου,
και να μυρίσει το άρωμα της Μοναξιάς μου…
Κι όταν ο Αρματηλάτης Ήλιος ξεπεζέψει
στην έρημο, θα συλλέξει της βιωτής μου τα σπέρματα
ψημένα μέσα στο δικό Του
καμίνι.
Τότε, θα αφεθώ στα χέρια Του,
ν’ Αγγίξει το μίσχο μου και να Μυρίσει το άρωμα μου∙
γιατί, μόνο σ’ Αυτόν θα ανήκω!!!
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου