· Η κοινωνία γέμισε Ιούδες για
να προδώσουν τους δασκάλους τους….
- Ο φτωχός Λάζαρος πέθανε από την πείνα κι ο Άφρων πλούσιος από τη σκέψη: Ν α μεγαλώσει τις αποθήκες για να χωρέσουν τα υπάρχοντά του…
- Όταν σκέφτεσαι το μπροστινό σου χαλασμένο δόντι, φοβάσαι να γελάσεις!...
- Όποιος δεν φοβάται το Θάνατο: Ρίχνει κλανιές στον Χάρο!
· Τα κέρατα των ανθρώπων
μοιάζουν με τα κέρατα των ζώων: Όσο πιο μεγάλα είναι, τόσο πιο επικίνδυνα
γίνονται για να σου αφαιρέσουν τη ζωή!...
- Κάποιοι φυλάνε τα λεφτά για να τα φάνε οι έξυπνοι και κάποιοι ατρόμητοι δεν δειλιάζουν να σκουπίσουν μ’ αυτά τον κώλο τους όταν το έχουν ανάγκη.
- Κάποτε οι γυναίκες έκρυβαν τις πομπές τους… Τώρα παρελαύνουν μ’ αυτές δίχως αιδώ θαρρείς κι ‘ναι τρόπαια νίκης!...
- Οι μεγάλες κοιλιές χωράνε πολλή σαβούρα και τα στενά μυαλά φουσκώνουν εύκολα με αέρα…
· Να φοβάσαι
ακόμη και τον ίσκιο σου γιατί αλλάζει συνεχώς σχήματα και διαστάσεις. Στο
σκοτάδι έρχεται αντιμέτωπος με το τερατώδες πρόσωπο της απουσίας του. Στο φως
έρχεται αντιμέτωπος με το σκοτεινό είδωλο του εαυτού του. Κι όταν εισέλθει
συννεφιά, γίνεται άφαντος. Μια λύση μόνο έχεις: Να τον αντιμετωπίσεις!!!
· Ο μόνος ήχος που πρέπει να
αφουγκράζεσαι να ‘ναι εκείνος της καρδιάς που σε σπρώχνει σ’ ένα βήμα παραπάνω.
- Έλυσα τον βρόγχο που μ’ έπνιγε κι ο αέρας φούσκωσε τα πνευμόνια μου.
· Η αγνότητα είναι η ασπίδα
προστασίας κατά του ακάθαρτου βλέμματος.
- Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να φυλάξει τον κώλο του, δεν μπορεί να γίνει φύλακας κανενός!
Ο κόρακας κρώζει τα χαράματα σαν φεύγει
για ταξίδι…
Κρώζει και τ’ απόβραδο κατά την επιστροφή…
Όταν βρίσκει τροφή, τρώει στα μουλωχτά για
να μην
τον πάρουν μυρωδιά τα υπόλοιπα κοράκια…
και φεύγει
με ψιλά πηδηματάκια όταν νιώθει την
απειλή!
Με τέτοιους τρόπους, καταφέρνει και
γίνεται ΚΟΡΑΚΟΖΩΗΤΟΣ !!!!!!!
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου