ΟΙ ΠΕΤΡΙΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Οι πέτρινες γυναίκες ψηλά
στον θεόρατο βράχο επιβλητικές στέκουν.
Σκαλώνει το μάτι απορημένο.
Απληροφόρητο.
Υποπτεύεσαι πως τις ξέρεις.
Σε κάθε στροφή ζητάς να τις
αναγνωρίσεις.
Τις συναντάς στο Ζάλογγο.
Στέκονται στο εκτυφλωτικό φως.
Με την περηφάνια του
λεύτερου ανθρώπου.
Το αλύγιστο της
υψηλοφροσύνης.
Με την ομορφιά της θυσίας.
Οι Σουλιώτισσες.
Μετεωρίζονται πάνω από το
χάος
χορεύοντας περήφανα
πιασμένες χέρι χέρι.
Κάθε τους βήμα οδηγεί απ’ το
σκοτάδι στο φως.
Απ' τη σκλαβιά στην Ελευθερία.
Στην Αθανασία.
Έχουν ψυχή οι πέτρινες γυναίκες!
Δεν τις τρομάζει ο χιονιάς
και το χαλάζι.
Πέτρωσαν ‘κει χορεύοντας τη
γλυκιά ζωή.
Το αντρίκειο χάδι.
Το άγγιγμα του βρέφους στο
στήθος τους.
Κάνοντας χορευτικό βήμα την
πορεία τους προς την δόξα.
Στις πέτρινες γυναίκες
προσκυνητής
στα πόδια τους γίνομαι.
13 Ιανουαρίου 2018
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου