Ταξιδεύοντας στις σελίδες της ποιητικής συλλογής «Λύπες, χαρές, σ΄έναν γκρίζο ουρανό», του Γεράσιμου Μ. Λυμπεράτου.

Ταξιδεύοντας στις σελίδες της ποιητικής συλλογής «Λύπες, χαρές, σ΄έναν γκρίζο ουρανό», του Γεράσιμου Μ. Λυμπεράτου.

Αρχικά θέλω να ευχαριστήσω τον αγαπητό συγγραφέα, ποιητή και σκιτσογράφο, Γεράσιμο Μ. Λυμπεράτο, για την τιμητική  προσφορά των δύο  ποιητικών  συλλογών του: «Λύπες, χαρές, σ΄έναν γκρίζο ουρανό» και  «Στο βάθος του κόσμου» καθώς και τη συλλογή διηγημάτων «Αυτό ήταν». (Τρία   καλαίσθητα και  προσεγμένα βιβλία, τα οποία εκδόθηκαν από τις εκδόσεις Λαγουδέρα, το Μάρτιο του 2019).

Στο βιβλίο του «Λύπες, χαρές, σ΄έναν γκρίζο ουρανό», όπου θα καταγράψω στο εξής τις εντυπώσεις μου,  εμπεριέχονται 43 ποιήματα, (κυρίως ελευθερόστιχα) και 5 στον αριθμό μικρά θεατρικά κείμενα. 

Μια εσωτερική φωνή ξεσηκώνει τον συγγραφέα και ποιητή, να αναπαράγει από τη ζωή αυτό που τον συγκινεί, αυτό που τον θυμώνει, αυτό που τραβά την προσοχή και το ενδιαφέρον του και το κάνει ποίηση, στίχους και πεζά, μερικές φορές με χιουμοριστική διάθεση κι άλλες φορές ως συλλογική κραυγή διαμαρτυρίας. Στοχεύει την αλήθεια και το δίκαιο,  προσηλωμένος στον στόχο,  αγωνιζόμενος στο πλευρό του ανθρώπου  για ειρήνη και ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με την ευχή και την ελπίδα πως κάποτε θα ανταμώσουμε  όλοι στους λόφους του ήλιου! Υποκλίνομαι , λοιπόν, στο μεγαλείο της πένας του, την  ταμένη στην αληθινή ποίηση και δημιουργία, η οποία ξεχειλίζει από ευαισθησία και δυναμισμό με υπέρτατο σκοπό την ανύψωση του ανθρώπου και της κοινωνίας γενικότερα, με πρωταγωνιστή τον  αληθινά ενεργό άνθρωπο για δίκαιο, για ειρήνη,  για ένα καλύτερο αύριο. Με προσηλωμένο – καθάριο νου, ξέρει να στοχεύει την αλήθεια, στυλοβάτης και  αρωγός στο πλευρό του ουμανιστή και οραματιστή ανθρώπου.

Η σχέση που έχει με την ποίηση είναι ερωτική. Νιώθει την ποίηση ως καθαρή πηγή όπου λούζεται το πνεύμα και με δονήσεις αγάπης  τον οδηγεί στην δημιουργία.

Μέσω,  αυτής, υμνεί τον έρωτα, την αγάπη, την αξία της ζωής, την δύναμη και την αποφασιστικότητα. Αν μπορούσε να κρατήσει τον δίσκο του ήλιου,  θα τον κρατούσε με χέρια μικρού παιδιού‧ θα του ‘δινε μια… για να αρχίσει να τσουλάει και να σκορπήσει το φως του σε όλη τη γη‧ να πάρει λάμψη ο άνθρωπος, να χαμογελάσει! Ο ποιητής συνομιλεί με την φύση‧ συνταιριάζει εικόνες και ήχους αποδιώχνοντας την  κοινωνική άπνοια, ελπίζοντας μια σωτήρια άνοιξη που δεν θα αργήσει να έρθει. Με παιδική ευαισθησία και υπερήλικη ωριμότητα, αυτοπροσδιορίζεται: Αισθάνεται  όμορφος γιατί γράφει ποιήματα, γιατί τα κουρασμένα μάτια του  λάμπουν σαν ήλιος, γιατί η εξασθενισμένη ακοή του επιμένει να αφουγκράζεται τον πόνο του ανθρώπου, γιατί η γεύση του δεν σταμάτησε ακόμη να δίνει το παρόν στις γιορτές του κρασιού, γιατί η όσφρησή του ανακαλύπτει τα αρώματα  της φύσης, με την ελπίδα, πάντα, για το καλύτερο στα χέρια των παιδιών, για να βρει η ανθρωπότητα τα βήματα της στη ζωή. Όπου και να βρίσκεται, ακούει τρομερές δονήσεις που κομματιάζουν το σκοτάδι και ξεπηδάει  το φως, η κίνηση, η ζωή! Τα γερατειά δεν τον φοβίζουν! Ο χρόνος, θανάσιμος εχθρός της ακινησίας, τον προστάζει:   «Σπεύσε! Ο χρόνος δεν είναι  για χάσιμο, ως το ύστατο ψυχορράγημα, ο χρόνος είναι ζωή» και ο κύριος Γεράσιμος Μ. Λυμπεράτος δεν τον αφήνει να  περάσει ανεκμετάλλευτος. Το δικό του αστέρι, είναι αθάνατο γιατί μπολιάστηκε μ’ εκατομμύρια θυσίες, κι έτσι, ό,τι κι αν  γίνει, ποτέ δεν θα σταματήσει να μαχαιρώνει το σκοτάδι.

«…Το δικό μας αστέρι/ παιδί του ήλιου είναι./ Σαν το κοιτώ κάθε φορά/ λαμπρότερο το βλέπω,/ κι αν τα σύννεφα/ μας το στερούν κάποια φορά/εμείς Βοριάδες γινόμαστε /και σε φυγή τα τρέπουμε….»  γράφει στο ποίημα «Το δικό μας αστέρι» της σελ:66 .

Ο ποιητής, έχει μάθει να τραγουδά της ζωής το ομορφότερο τραγούδι, γιατί , ό,τι η εμπειρία της ζωής του χάρισε, μας το προσφέρει, παλεύοντας να νικήσει   το άδικο, τον πόνο, τη δυστυχία. Ήλιος ανατέλλει, ήλιος δύει,  κι αυτός πάντα στην τροχιά του αγώνα. Αγωνιστής άνθρωπος της αγάπης, της προσφοράς, του δικαίου, της δημιουργίας, της ειρήνης. Ξέρει να μοιράζεται, ξέρει να νικά τη φθορά του μυαλού, με κηδεμόνα τη δύναμη της δημιουργικής σκέψης, διαιωνίζοντας την αντίστασή του στο άδικο και στο ψέμα!

Από καρδιάς εύχομαι, καλοτάξιδα τα βιβλία του, Υγεία και  Καλή επιτυχία!

«Άξιον Εστί η αντίστασή του στο Άδικο και στο Ψέμα!»

Μακάρι, το άστρο του,  να μείνει αθάνατο και να συνεχίσει να μαχαιρώνει το σκοτάδι!

 Τετάρτη, 20 Νοεμβρίου 2019

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη