Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ
ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ
Ήμουν παιδάκι,
τόσο δα,
κι έκανα
όνειρα, πολλά!
Να βάλω
σκάλα, να πιαστώ,
να ανέβω ως
τον ουρανό!
Κι όταν εκεί
ψηλά βρεθώ,
να καλοπιάσω
το Θεό:
Να αρχίσει
πάλι απ’ την αρχή
το κτίσιμο
πάνω στη γη!
Να ‘χει τις πύλες ανοιχτές!
Να κλείσει όλες
τις πληγές!
Κι εκεί που
υπάρχει κόλαση,
να ανθίσει μία
όαση
για τους φτωχούς,
τους νηστικούς,
τους άτακτους
περαστικούς,
τις χήρες
και τα ορφανά,
για του πολέμου
τα παιδιά!
Κι όταν η νέα
μέρα αρχίσει
και ο Ήλιος
στο άρμα του καθίσει
θα ‘θελα να ‘μουν
ο βοηθός του
στο εργαστήρι
το λαμπρό του!
Να ξεσκονίζω
τα λαμπιόνια
Και τα ολόχρυσα
γαλόνια
Πάνω στη Γης
το Φως να αδειάσω
Και τα σκοτάδια να υποτάξω!
Και κάθε πρώτη
του Γενάρη,
να ‘χω χαρές και καρναβάλι!
Να κόβω πίτα του ΄Αϊ Βασίλη
Και να ζηλεύουν όλοι
οι ψύλλοι
Απ’ τον κόρφο μου να φύγουν
και αλλού να πάνε να ξεμείνουν
Σε άλλο κόρφο να φωλιάσουν
κι εμένανε να με ξεχάσουν!
Και των Φώτων, αγιασμό,
Να φέρω απ’ τον άγιο ποταμό
Για να αγιάσω την αυλή μας
να μονιάσει η φυλή μας!
Κι όταν έρθει του Αϊ
Γιαννιού,
με στομάχι, νηστικού,
σε γιορτή, μα… και σε πάλη:
Στο ταψί, ας
χορέψω, πάλι!..
Μαρία Κολοβού - Ρουμελιώτη
Μαρία Κολοβού - Ρουμελιώτη
Mαρία μου, θερμά συγχαρητήρια κι από εδώ για τη συμμετοχή σου! Εγκάρδιες ευχές για καλή Πρωτοχρονιά, υγεία και αγάπη στην οικογένειά σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία, αγαπητή μας φίλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να μιλήσω εγώ για σένα, για την δοκιμασμένη και εγνωσμένη σου ποίηση, μόνο με ταπεινότητα μπορώ να το κάνω.
Έγραψες ένα ποίημα κλασικό, παραδοσιακό, φορτωμένο παιδική αγνότητα, ρίμα και μέτρο.
Που μας πήγε πίσω σε παιδικά χρόνια.
Το αγάπησα, όπως με σεβασμό πάντα θωρώ τα ποιήματά σου.
Καλή Πρωτοχρονιά αγαπητή φίλη από καρδιάς.
Περιγραφές και εικόνες με τα μάτια της ψυχής που γεμίζουν την σκέψη για το όνειρο, το στόχο, τον σκοπό, για όλα αυτά που κάνουν τη ζωή του καθενός σημαντική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κάθε σου στίχο μια ευχή να υπερβούμε την δική μας ακαμψία, να αποκτήσει φτερά η αγάπη και χαμόγελα να φωτίσουν τα πρόσωπα.
Καλή κι ευλογημένη χρονιά Μαρία μου!