ΕΝΑΣ ΛΕΒΕΝΤΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ
Ντύθηκε τα αρώματα της φύσης η ψυχή μου
Κολύμπησε στο πέλαγο του νου και ταξιδεύει
Με τα θεριά φιλιώθηκε, μ' αερικά χορεύει.
Από ανάσα ελεύθερη τον άνεμο ανασαίνει
Σπόρους αρχείου θερισμού στα σπλάχνα μέσα σπέρνει
Τη μνήμη των κυττάρων μου τρέφει αρχαία Μήτρα
Κι όταν ο Ήλιος μου γελά βγαίνει καινούργια φύτρα.
Ένας λεβέντικος χορός στο χείλος της αβύσσου
Περιγελά το Χάροντα και τα φλουριά του Κροίσου
Μη το ξεχνάς πως η ζωή χαρά και λύπη είναι
κι απ' το μεθυστικό κρασί της ύπαρξης της, πίνε!!!
Παρασκευή, 25 Απριλίου 2025
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου