ΓΕΛΑΣΤΕΣ ΨΥΧΕΣ
Γυάλινες ψυχές,
αιμάτινες κηλίδες!
Ένας ήλιος
που αιμορραγεί, ένα
φεγγάρι
που αχνοφέγγει!
Επτά άστρα,
ίδια κεριά, τρεμοσβήνουν
στο μαύρο
σκοτάδι!
Τα εικονίσματα
χαμογελούν, τα καντήλια
αναμμένα, οι
ψυχές φοβισμένες!
Ψυχές φοβισμένες
και μαζί γελαστές!
Μια αστραπή,
απάνω απ’ το
καμπαναριό,
κι οι
καμπάνες σημαίνουν ανάσταση!
Μιλτιάδης Ντόβας
(Το παρόν ποίημα
συμπεριλαμβάνεται στην Ποιητική
Συλλογή «Ανδρομέδα
Ένα», εκδόσεις Δωδώνη,
2005).
ΑΥΛΑΙΑ
Άλλοι γελούσαν,
άλλοι έκλαιγαν,
όλος ο
Κόσμος μια ζωή
δίχως
παράθυρα στις
άκρες!
Οι φλόγες
της καρδιάς γελαστές
ονειροπαγίδες δίχως
Χθες κι Αύριο!
Η
φωνή μας υψώνεται
πάνω απ’ τα
σύννεφα τα
αιμάτινα, τα σύννεφα
που βάφτηκαν
το ερυθρό, χαράματα
και νύχτες
περασμένες!
Δίχως προφύλαξη,
φωτιές ανάβουμε
στις σάπιες
ρίζες!
Με χαμόγελο
κι αντάμα με
δάκρυ
χαιρετούμε τους
ήρωες!
Τα όνειρα
παιδιά παράτολμα, μας
ενθαρρύνουν στις
ζωές μας δίχως
τέλος!
Κόκκινες λάμψεις
μας χαρίζουν τη
δικαίωση!
Τα χάλκινα
μαχαίρια περιμένουν την
αυλαία!
Μιλτιάδης Ντόβας
(Το παρόν
ποίημα συμπεριλαμβάνεται στην
Ποιητική Ανθολογία «Σύγχρονοι Έλληνες
Δημιουργοί» 2008, που
εξεδόθη με πρωτοβουλία
της Πανελλήνιας Ένωσης Συνεργασίας
Νέων Λογοτεχνών και
των εκδόσεων Ωρίωνας).
ΥΠΟΓΕΙΟ
Ο ήλιος δύει,
το σκοτάδι σιμώνει,
το
χρώμα τ’ ουρανού
είναι πορφυρό!
Το ηλιοβασίλεμα αθάνατη
φωτιά στέλνει
φιλιά στην Οικουμένη!
Ο ουρανός μετά
τη μπόρα ντύθηκε
το
μανδύα της Ίριδας!
Επτά χρώματα και
έξι λάμψεις!
Η πλάση, ο
ήλιος κι η
φωτιά χαμογελούν!
Θαμπό
αντιφέγγισμα της ζήσης
στο Θεό,
αιμάτινες
σπονδές στην Αφροδίτη!
Κι ο Πλούτων
πράος κι αγαθός
περιμένει
στο υπόγειο!
Μιλτιάδης Ντόβας
(Το παρόν
ποίημα συμπεριλαμβάνεται στην
Ποιητική Συλλογή «Κραυγές», έκδοση
Πανελλήνιας Ένωσης
Συνεργασίας Νέων Λογοτεχνών, 2006).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου