«ΟΙ ΛΥΠΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ» ένα ποίημα του Γεράσιμου Μ.Λυμπεράτου

«ΟΙ ΛΥΠΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»

Οι λύπες της Ζωής
κρύβονται μες την σιωπή,
ως τ΄ απόβραδο
όπου το κρασί τις θεριεύει,
κι όλες μια κατάρα ακούγονται
η μια χειρότερη από  την άλλη.
Οι λύπες της ζωής
αδελφές κακόγουστες,
της μοναξιάς αδυσώπητο παιχνίδι,
που σαν η νύχτα πέφτει,
στο κρεβάτι, συνεχίζουν με εφιάλτες,
κάνοντας το ξημέρωμα
ξανά και πάλι,  βρυσούλες δακρύων.
Λύπες τις ζωής,
όταν το κρασί
δεν θα πίνεται πάνω στον πόνο
παρά στην
Μεγάλη Γιορτή του Ανθρώπου
που σίγουρα θα 'ρθει,
εκεί που η  ματιά θ' αγκαλιάζεται
με τ' αστέρια και με τα όνειρα,
και τις πληγές θα τις κλείνει
η αγάπη του κόσμου,
Εσείς, δεν θα είστε εκεί.
Οι Χαρές του Αύριο
δεν θα σας
αφήσουν ούτε να πλησιάσετε!

Γεράσιμος Μ. Λυμπεράτος

 (ΣΥΔΝΕΪ-ΠΑΤΡΑ)