«ΤΟ ΔΩΡΟ» στίχοι της Μαρίας Κολοβού - Ρουμελιώτη

ΤΟ ΔΩΡΟ

Το δώρο που εζήτησες μια Κυριακή πρωί

Ήτανε  σώμα τ’ ουρανού ριγμένο σε ποτήρι

Κοινώνησε απ’ το δάκρυ σου την τίμια πληρωμή

Και την  ψυχή σου γέμισε ύμνους απ’ το ψαλτήρι.

Ελύγησε το σώμα σου σαν στάχυ καρπερό

Που τρομαγμένο ξύπνησε από τη στέρφα ξέρα

Και ζώθηκε η ανάσα σου το ζωντανό Χριστό

Που τη ζωή σπλαχνίστηκε κι ας ζούσε σαν εταίρα.

Το δώρο που παρέλαβες ήταν δώρο θεού

Που χρόνια ζυμωνότανε   στου κόσμου το λαήνι

ξεθάφτηκε απ’ την άβυσσο το κάρμα του εαυτού

ντύθηκες μοσχολίβανο από το θυμιατήρι.

Κι ήταν ανάλαφρο φιλί αγγέλου φωτεινού

Που της αγάπης τ’ άγημα το τύλιξε στο σώμα

Γιατρεύτηκε  το ράγισμα τ’ ανήμπορου φτερού

Στρωμένο  ροδοπέταλα σε   παραδείσου πόρτα.

Σάββατο, 18 Φεβρουαρίου 2017

 Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη