«Με λένε Ελλάδα!!!» της Μαρίας Κολοβού-Ρουμελιώτη

Με λενε Ελλαδα!!!

 Με λένε Ελλάδα! Κι ανήκω εδώ!

Στους ανθρώπους που αγαπώ.

Στη γη που με θρέφει… Στο χώμα που πατώ!...

Ανήκω εδώ!

Κι ας μ’ έχουν στήσει στο πραιτόριο …

Κι ας με κοιτούν αφ’ υψηλού αναίσχυντοι αργυραμοιβοί και τυχοδιώχτες... 

Την τιμή μου δεν την ξεπουλώ!!!

Με λένε Ελλάδα! Κι ανήκω εδώ!

Στα παιδιά μου που με ζύμωσαν με πνεύμα και αίμα.

Μη με κατασυκοφαντείται!!! Δεν φταίω εγώ!

Εγώ έδωσα όλο το φως μου! Όλη τη  λάμψη μου!

Να φωτιστούν τα σκοτάδια των λαών.

Μόνο ο ουρανός έμεινε πάνω από την σκέπη μου

Μη τον βομβαρδίζεται!...

Οι καπνοί σας,  σκοτώνουν τα παιδιά μου!…

Με λένε Ελλάδα! Κι ανήκω εδώ!

Σκουπίζω τα δάκρια μου στη βρόμικη ποδιά σας…

Στις διεφθαρμένες ειδήσεις των εφημερίδων σας…

Δεν είμαι σκουπίδι…

Είμαι διαμάντι μέσα σε χωματερή!...

Μη με ποδοπατείτε!...

Με λένε Ελλάδα!

Και είμαι Μάνα Ηρωική! Σας έδωσα Δόξα και τιμή

Δεν είμαι «μπάζο» για χωματερή…Περιττό βάρος...

Τα παιδιά μου λιμοκτονούν και η αιτία είστε εσείς:

Αδίσταχτοι δολοφόνοι των λαών που με παίξατε στα ζάρια!…

Δεν περιμένω κανέναν να λογαριαστεί μαζί σας. 

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, κανείς δεν τα πιστεύει....

Με λένε Ελλάδα!!! Κι ανήκω στα παιδιά μου!

Σαν Λερναία Ύδρα θα αναγεννηθεί ό,τι εσείς περιτέμνετε

Ακόμα και στα αποπατήματα  μου εσείς θα ξερογλείφεστε!...

Με λένε Ελλάδα! Κι ανήκω εδώ!

Στους ανθρώπους που αγαπώ

Στη γη που με θρέφει… Στο χώμα που πατώ!...

Ανήκω εδώ!

Κι ας μ’ έχουν στήσει στο πραιτόριο … 

Ξέρω καλά πώς τα παιδιά μου έχουν φυλαγμένα: 

Τους Αγώνες μου, τα Πελάγη μου, το Φως τ' Αττικού Ουρανού μου!

Με λένε Ελλάδα! Κι ανήκω εδώ!

Kαι κανείς δεν μπορεί να με οδηγήσει στου δήμιου την κρεμάλα!!!

Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη 

(Οι στίχοι ανήκουν στην βραβευμένη με  Α΄Βραβείο Ποιητική Συλλογή:  AX EΛΛΑΔΑ ΜΟΥ, ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ!!!).