Π. ΚΑΡΑΤΖΑΣ… Η ΠΡΩΤΗ ΜΠΑΡΟΥΤΙΑ Τ’ΑΓΩΝΑ ένα πρώτο αφιέρωμα στο ηρωικό 1821

Τρεις περδικούλες κάθονται
‘σ της Κούκκιουρης τη ράχη
Η μια τηράει τα πέλαγα
Κ’ η άλλη κατά την Πάτρα.
Κ’ η τρίτη η καλλίτερη μοιρολογεί και λέει:
Θε’ μου ο Καρατζάς τι γένηκε
αυτός ο καπετάνιος.
Μάιδε  ΄σ την Πάτρα φαίνεται
μάιδε ΄ς το Σαραβάλι.
Μάιδε και ΄σ το Παλυόπυργο
πούχε το γυρισμά του!
Μας είπαν πως τον σκότωσαν
μεσ’  ΄ς του Ομπλού την πόρτα.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ       ΚΑΡΑΤΖΑΣ

Ποιός ήταν ο φυσικός ηγέτης της Πάτρας στα χρόνια της επαναστατημένης Ελλάδας;  Σ’ αυτό το ερώτημα οι πολλοί στις μέρες μας, θα απαντήσουν πως ήταν ο Παλαιός Πατρών Γερμανός. Αυτός πρώτος σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης, μ’ εκείνο το «Ελευθερία ή Θάνατος» που κυριολεκτικά συγκλονίζει ακόμη και τώρα στον 21ο αιώνα.

Κι όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Διότι η ιστορία ανεξάρτητα πως κανονίστηκε να γραφεί, ο αληθινός αρχηγός της επαναστατημένης Πάτρας στις 21 του Μάρτη 1821, αυτός που έριξε την πρώτη κουμπουριά, ήταν ο Παναγιώτης Καρατζάς, τσαγκάρης το επάγγελμα.

Θα αναρωτηθείτε: άγνωστος για τους πολλούς. Άγνωστος για όσους δεν ξέρουν.  Άλλωστε δεκάδες ήρωες του 21 έμειναν αγνοημένοι κ΄ άγνωστοι, ενώ άλλοι τιμήθηκαν περισσότερο από ότι έπρεπε.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Π.Π.Γερμανός που ο ιστορικός Ν.Μόσχος στο βιβλίο του ο «Καρατζάς» αναρωτιέται… Ποιά φερσίματα του Γερμανού βαραίνουν πιο πολύ, τα καλά ή τα άσχημα; Στην υπόθεση του αγώνα εννοείται     …

Στο σημείωμα αυτό, θα προσπαθήσουμε να ξεθαφτεί ο αγνοημένος Π.Καρατζάς και να τον τοποθετήσουμε στην θέση που του ανήκει, δίπλα στον Κολοκοτρώνη και τον Καραισκάκη, κοντά στούς άλλους ήρωες της  επανάστασης του ’21.

Για να θεμελιωθεί και να στερεωθεί ένας αγώνας χρειάζονται τρία υλικά. Δάκρυα, σάρκες, αίμα. Τέτοια υλικά όμως μόνο ένας λαός μπορεί  να τα δώσει. Κι’ ο ελληνικός λαός τα ‘δωσε και με το παραπάνω, στην επανάσταση του 1821. Γι’ αυτό και λέμε πως ο μεγάλος πρωταγωνιστής αυτού του ξεσηκωμού ήταν αναμφίβολα ο ελληνικός λαός. Σ’αυτόν κύρια ανήκει η τιμή και η δόξα. Μετά ακολουθούν οι μπροστάρηδες, οι φωτεινές αυτές προσωπικότητες που με ανδρεία και πίστη στην νίκη, καθοδήγησαν την επανάσταση.Ένας τέτοιος μπροστάρης ασφαλώς ήταν κι’ ο Π. Καρατζάς. Απλός, αγνός, χωρατατζής,παιδί του λαού,, περηφάνεια της Πάτρας. Κι΄αν λογαριάσουμε πως η Πάτρα στάθηκε η πρώτη της Ρωμιοσύνης επαναστάτρια πολιτεία, κι’ ο Καρατζάς αρχηγός της, αυτό και μόνο φθάνει για να ταυτιστεί το ονομά του με τον ξεσηκωμό.

Ο Π. Καρατζάς ήταν ο φόβος κι’ ο τρόμος των Τούρκων. Είχε απολυθεί από τον Αγγλικό στρατό με το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Ήταν τόσο άξιος στα στρατιωτικά που οι Πατρινοί τον εμπιστεύθηκαν όσο κανένα άλλον. Είχε πολλά χαρίσματα, παλικαριά, εξυπνάδα,τόλμη, φαντασία, διοικητική αξιοσύνη. Άφησε τον Αγγλικό στρατό για να υπηρετήσει τον αγώνα τού τόπου του, να παλάιψει τον μισητό εχθρό. Ακόμη κι΄ο προεστός,Κανακάρης τον αποκαλλούσε…. αρχηγό, Λεωνίδα, γενναίο, που πολεμούσε στις πιο επικινδυνοφόρους θέσεις…

Το έθνος χρωστάει πολλά στον Π.Καρατζά και θα  του χρωστούσε περισσότερα, αν ο φθόνος, η ζήλεια και η αλαζονεία τον αφήνανε να ζήσει, και δεν συνέβαλαν  στη δολοφονία του. Γιατί τον Καρατζά τον δολοφόνησαν 5 μήνες μετά τον ξεσηκωμό του γένους.
Ποιοί ευθύνονται για τον φόνο του Καρατζά; Ποιοί σπείρανε την συκοφαντία; Ποιοί την έθρεψαν; Ποιοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί; Ποιοί έθαψαν ύστερα την υπόθεση και την έριξαν στην λησμοσύνη;

Ίσως εδώ αρχίζουμε να ενοχλούμε! Όπως τότε… κείνα τα χρόνια… είχε αρχίσει να ενοχλείται το διευθυντήριο (Π.Π.Γερμανός, Λόντος, Ζαΐμης) καθώς και οι προεστοί. (κοτζαμπάσηδες), από την αυξανόμενη επιρροή του Καρατζά στους Πατρινούς και στους καπεταναίους. Που σε κάθε μάχη ο Καρατζάς κατόρθωνε να εξοντώνει Τούρκους, να καταστρώνει επιτυχημένα σχέδια, να παγιδεύει τους Τούρκους, να νικά. Κι ακριβώς αυτές τις στιγμές ανόδου της επαναστατικής δραστηριότητας του Καρατζά ρίχτηκε η συκοφαντία… πως τάχα στην μάχη του Κάστρου πριν 4 μήνες, ο Καρατζάς σκότωσε ένα από τ’ αδέλφια του καπετάνιου Κουμανιώτη. Στην αρχή κανένας δεν το πίστεψε. Ούτε κι΄αυτοί οι Κουμανιατέοι. Όμως οι καλοθελητές δούλευαν με σύστημα. Μαζί με την συκοφαντία καλλιεργούν και την αντιζηλία με τους Κουμανιατέους. Ώσπου τελικά φτάσαμε στον φόνο του Καρατζά. Στην πρώτη πολιτική δολοφονία του έθνους μετά την εξέγερση του.

Ναι  αρχίζουμε και ενοχλούμε! Όμως πρέπει να πούμε πως αν οι Κουμανιατέοι έπεσαν θύμα της συκοφαντίας και σκότωσαν τον Καρατζά, γιατί το διευθυντήριο δν κούνησε ούτε το μικρό του δακτυλάκι να σταματήσει στην γέννησή της αυτή η ανεπαίσχυντη συκοφαντία; Γιατί αφήσανε να δολοφονηθεί ένας τέτοιος άξιος αγωνιστής που εκ των υστέρων ο Π.Π.Γερμανός  στα απομνημονεύματα του αναφέρει… Φρίκην επροξενούσε εις τους Τούρκους. Ενώ σε ένα άλλο ντοκουμέντο- αναφορά 100 προκρίτων της Πάτρας, διαβάζουμε…. ο αείμνηστος συμπολίτης μας Π.Καρατζάς   όστις εν καιρώ τυραννίας, για την γενναιότητα της ψυχής του, μη υποφέρων ποτέ να δει υβριζόμενον ήραπιζόμενον αδίκως κανέναν των συμπολιτών του  από Οθωμανούς, τινάς  ευρίσκετο εις αδιάλλακτο μίσος με τους κατοικούντας ενταύθα Οθωμανούς….

Γιατί λοιπόν;  Γιατί η αλαζονεία  του διευθυντηρίου δεν επέτρεπε σε λαϊκούς αγωνιστές να έχουν αίγλη και δύναμη μέσα στο λαό και τους καπεταναίους. Γιατί το διευθυντήριο (κλήρος και  κοτζαμπάσηδες) προτίμησε να καεί η Πάτρα και να σφαγιασθεί ο λαός της από τον Γιουσούφ, παρά να πάρει την βοήθεια που του πρόσφεραν οι Καρατζάς, Κολοκοτρώνης, Πετμεζάς  κλπ. για να σωθεί η Πάτρα.
Αν  ήθελε το διευθυντήριο καμιά συκοφαντία δεν θα άφηνε να φουντώσει ώστε να φτάσει στην δολοφονία του Καρατζά. Αν  ο Π.Π.Γερμανός και οι προεστοί έβλεπαν αλλιώς τα πράγματα θα κάνανε επίσημα τον Καρατζά στρατιωτικό αρχηγό της περιοχής της Πάτρας. Και ασφαλώς όπως επισημαίνουν μερικοί ιστορικοί, η πορεία του αγώνα του Ελληνικού λαού θα ήταν πιό εύκολη χωρίς τα μίση και τα πάθη να την σκιάζουν. Δυστυχώς  Ο Π.Π.Γερμανός έβαζε πολλές φορές την μορφωσή του πάνω απ την λογική  γι αυτό και υπέπιπτε σε σοβαρά λάθη  που ζημίωναν τον αγώνα.

Κλείνοντας αυτό το μικρό σημείωμα, δεν είχαμε την δυνατότητα να ασχοληθούμε με το πατριωτικό έργο του Καρατζά, τις υπηρεσίες που πρόσφερε στην πατρίδα  με την μάχη του Κάστρου, την μάχη του Γηροκομείου, κλπ. Εκείνο που καταφέραμε είναι πως πολλοί από μας που θα βρεθούμε σε ανάλογους γιορτασμούς της επετείου της επανάστασης  του 1821, νοερά η σκέψη μας  κοντά στους γνωστούς μας  ήρωες του 1821 θα στραφεί και στην ηρωική μορφή του Π.Καρατζά. Λίγα λουλούδια τιμής και ευγνωμοσύνης για ότι έχει προσφέρει  στην πατρίδα αποτελεί πράξη πατριωτική απ όλους μας.!

Επιμέλεια: Βρυσούλες γνώσης
Γεράσιμου Μ. Λυμπεράτου

Πηγή: vrysoulesgnosis.wordpress.com