Όλοι μας κρίνουμε και κρινόμαστε σε τούτη την ζωή...
Ο ένας κρίνει τον άλλον για την αξιοσύνη
του, την ομορφιά του, τις ελλείψεις του, τα έργα του και τα καμώματα του...
Ο άνθρωπος ακόμα- ακόμα, κρίνει
και τον Θεό, για τις κακουχίες, τις στερήσεις, τις ελλείψεις, για τα
ελαττώματα του, που κατά την φτιάξη του, του δίνει, σε μυαλό, σε μπόι, σε
αξιοσύνη, σε προκοπή και γνώσεις.
Και σε Αυτόν τον Θεό, πολλές φορές ο
άνθρωπος ρίχνει όλες τις κατηγόριες, τα φταιξίματα, για τα φταιξίματα
του....
Για όλες τις στραβομάρες του και όλα τα
παραστρατήματα του ...
Για όλες τις αποκοτιές, τις κακοτυχίες,
τις αποτυχίες του, από την αμέλεια του.
Αυτοί λένε, πως και Αυτός ο Θεός,
θα κρίνει τους ανθρώπους, των ανθρώπων τις ψυχές, τις ψυχικές διαθέσεις τους,
όλες τις πράξεις των ανθρώπων,τις εν λόγω, έργω, και ακόμα- ακόμα τις εν
διανοία, όταν θα έρθει η ώρα του κάθε ενός μας και θα μας
ανταμείψει, θα μας επιβάλει όπως λένε:Ή την επιβράβευση της Αιώνιας Βασιλείας,
της Αιώνιας Σωτηρίας...Ή την αμείλικτη, ανελέητη,την αιώνια την ποινή, την
τιμωρία...
Χωρίς να υπάρχει, να έχει εκεί
σωφρονισμό και αναμορφωτήριο....
Και δεν υπάρχει περίπτωση μετά όπως
λένε, το κάτι τις εκεί να αλλάξει...
Και η ποινή, η τιμωρία, να
αλαφρώσει....
Αλίμονο....Αλίμονο... Και τρεις
αλίμονο....
Αιώνια ο άνθρωπος θα είναι δικασμένος,
στα κάτεργα ριγμένος....
Ας είμαστε και τα παιδιά του!....
Τα πλάσματα των χειρών του!...
Και εφόσον και ο Θεός θα κρίνει με
αυστηρότητα, χωρίς επιείκεια τα παιδιά του, φαντάσου εδώ στην ζωή
τι κάνουν τώρα και τι ακόμα θα κάνουν μετά οι άλλοι, άνθρωποι, κοινωνίες,
Κράτη, Έθνη και η παγκόσμια αγορά, που έχουν τα συμφέροντα τους....
Και τι συμφέροντα;
Διαπλεκόμενα!!!
Μεγάλα!!!.....
Ενώ ο Θεός, που θα μας κρίνει, θα
μας αξιολογεί, τέτοια συμφέροντα δεν έχει....
Θεός εξ άλλου είναι!!!!....
Και αφού οι άνθρωποι και ο Θεός
εξετάζουν, κρίνουν και επικρίνουν τους ανθρώπους και όλοι μας είμαστε σε μία
συνεχή εξέταση και αξιολόγηση, από τον Θεό, την Φύση, και περισσότερο από τους
ανθρώπους, όλοι ας ετοιμαστούμε για τις επιβαλλόμενες και συνεχώς
επαναλαμβανόμενες εκάστοτε εξετάσεις.... και αξιολογήσεις.
Οι εξετάσεις του Θεού, αυτές μου
φαίνονται πως είναι ποιο εύκολες.....
Έχουμε το περιθώριο, τον καιρό, να
προετοιμαστούμε....
Όλος ο καιρός μπροστά μας
είναι....
Και για αυτές τις εξετάσεις και
αυτή την καλήν απολογία, την εκ του φοβερού βήματος του Θεού...πρέπει να
φροντίζουμε, αλλά μη πολυσκοτιζόμαστε....
Θα γίνουν αυτές στο απώτερο μέλλον....
Και εφόσον για αυτά τα ανομήματα υπάρχει
ο τρόπος διαγραφής των...
Τίποτα δεν είναι αυτές μπροστά στις
άλλες....
-Ποίες;
-Με τις εδώ διαρκείς Μαραθώνιες κρίσεις,
αξιολογήσεις, με της εδώ ζωής τις δυσκολίες, με τα εδώ τα νιτερέσα τι κάνουμε;;;....
-Υπομονή!...
-Επιμονή!...
-Αντοχή!...
-Προσπάθεια!...
Για να ξεπεραστούνε....
Όπως λένε [ ότι] για τα Θεϊκά
νιτερέσα, τα αμαρτήματα που τα εξετάζει τα κρίνει και
αποφασίζει ο Θεός, υπάρχει η κάθαρση, η μετάνοια, η εξομολόγηση, η Θεία
Κοινωνία και όλα τα ανομήματα, όσο τρανά και να είναι, ξεπλένονται,
συγχωρούνται, απολυμαίνονται, αρκεί, όπως λένε, μέχρι και το τελευταίο το
αμάρτημα, να το προφτάσει, να τα εξομολογηθεί ο άνθρωπος, στον επί της Γης
εκπρόσωπό Του, την συγχώρεση από αυτόν να πάρει, να κοινωνήσει και τότε
περνά με το άριστα από του Θεού στις εξετάσεις...
Ανοίγει διάπλατα η πόρτα του
Παραδείσου!...
Γιαυτό με αυτές τις κρίσεις και
εξετάσεις, αξιολογήσεις, δεν αποπιάνομαι.
Αυτές είναι Θεϊκές, δεν είμαι ειδικός
φοβάμαι μήπως λαθέψω....
Θα τις αφήσω αυτές απέξω.....
Δεν θέλω με αυτές να παίξω....
Και να μπλέξω...
Ας ασχοληθούν οι άλλοι....
-Με τις άλλες εξετάσεις, κρίσεις και
αξιολογήσεις τώρα τι κάνουμε;...
Που εμπλέξαμε σε βάτο!...
Και όποιος με βάτο έμπλεξε ξέμπλεγμα δεν
έχει...
-Ποιες;
-Με αυτές...
Τις ανθρώπινες, της εδώ ζωής.... Που
είναι εξετάσεις, κρίσεις, αξιολογήσεις ζωής!!!....
Και με τις εδώ τις εξετάσεις τις
δύσκολες της ζωής που είναι σκληρές.
Αυτές που εξετάζει, κρίνει, αξιολογεί,
αποφασίζει και δικάζει ο άνθρωπος τον άνθρωπο....
Αυτές που συγχώρηση, μετάνοια και
επιείκεια δεν έχουν, διότι σε κρίνουν οι άλλοι άνθρωποι ανάλογα με τα
συμφέροντά τους.
Και τα συμφέροντα των ανθρώπων είναι
πολλά διαπλεκόμενα, που είναι τόσο διαπλεκόμενα σαν το πουλόβερ το
ζιβάνκο...
Και εκεί είναι σκληρά τα πράγματα, δεν
έχουν συναίσθημα, μετάνοια, συγχώρεση και επιείκεια ....
Εξεταστές κριτές και αξιολογητές είναι
οι άλλοι άνθρωποι....
Και o άνθρωπος είναι σκληρός στον
άνθρωπο όταν έχει εξουσία, την δύναμη επιβολής στον άλλον...
Όλα στην κρίση των ανθρώπων έχουν την
αξία τους, την αξιολόγησή τους και την τιμή τους.
Ανάλογα με τα συμφέροντά τους...
Τα συμφέροντα αυτών των κριτών, των
αξιολογητών. των δικαστών που εξετάζουν, αξιολογούν και κρίνουν....
Και τα συμφέροντα των άλλων....
-Ποιών;
-Των τρανών!...
Των αφεντικών που έχουν δύναμη εποβολής,
πυγμή και εξουσία!...
Αυτών που κρίνουν και αξιολογούν τους
κριτές, τους δικαστές, εάν τήρησαν και εφάρμοσαν πιστά τις εντολές τους....
Και ανάλογα με τις εντολές που παίρνουν
από τα αφεντικά τους,από την υπέρτερη, υπέρτατη εξουσία, κρίνουν, αξιολογούν.
αποφασίζουν και ανάλογα με το σθένος της αντίστασής της συνείδησης των,
το ήθος, την αντοχή των κριτών, των δικαστών στις πιέσεις των...
Άτιμα συμφέροντα διαπλεκόμενα....
Δεν νικιόνται...
-Και τι μπορεί ο άνθρωπος ο αδύναμος να
κάνει;....
Που...
"Το δίκιο πάντα γέρνει προς τον
δυνατό!... "-Τι μπορεί να κάνει ο αδύνατος;
-Να προσπαθήσει να γίνει δυνατός, για να
μη γίνεται αυτό...
-Ποιο;
-Να...
"Λακτίζουν οι ίπποι, εις φάτσα των
όνων"
{Κλωτσάνε τα άλογα, τα μουλάρια, στην
μούρη των φορτωμένων γαϊδουριών} Όπως ακριβώς συμβαίνει τώρα και
συμπεριφέρονται στην Πατρίδα μας γνωστοί, συγγενείς και φίλοι, το Δ.Ν.Τ και
Ε.Ε: Που ενώ είμαστε σαν τα υποζύγια, γαϊδούρια φορτωμένα με φόρους
και με τα άλλα από δαύτους, για δαύτους... Εξ αιτίας της αφέλεια
μας...
Μας κλωτσάνε....
Για αυτές τις εξετάσεις της ζωής από
άνθρωπο σε άνθρωπο, που είναι σκληρές που εξετάζουν κρίνουν και αξιολογούν οι
άνθρωποι τον άνθρωπο κατά τα συμφέροντά τους, για αυτές που από ότι μέχρι τώρα
έχω δει, έχω ακούσει, έχω υποστεί, έχω πάθει, από ότι μου κόβει και ότι
θα μου κόψει ο νους μου, για αυτές θε να μιλήσω....
Για να προσφέρω το κάτι τις, το λίγο, το
ελάχιστο στους κρινόμενους.
Το μήπως και γλυτώσουν το κάτι από τα
βάσανα που θα τους επιβάλλουν...
Θα υποστούν...
Κανένας μας δεν αγαπάει, τον έλεγχο, την
εξέταση, την κρίση, την αξιολόγηση...
Είναι όμως απαραίτητη, διότι
καταλαγιάζει την ασυδοσία....
Η δίκαιη αξιολόγηση αναδεικνύει τα
ταλέντα, τους άξιους σε όλους τους τομείς της πνευματικής, της οικονομικής και
πολιτικής ζωής της κοινωνίας, δημιουργεί στελέχη, ηγέτες που καθοδηγούν την
κοινωνία στην προκοπή....
Και ο Θεός και Αυτός στους πρωτόπλαστους
έβαλε κριτήρια αξιολόγησης για να δοκιμάσει την δύναμη της ηθικής
αντοχής τους....
Αυτοί δεν άντεξαν, τους άρεσε το
πονηρούτσικο, το έριξαν στις άκρατες απολαύσεις, αμαρτήσανε και τους επέβαλε
τιμωρία...
Από τότε λένε πως ο άνθρωπος έγινε
πονηρός, διεφθαρμένος...
Καθένας μας θέλει, ότι θέλει, όπως το
θέλει.
Τα θέλει όλα τα αγαθά, τα προφαντά, δικά
του, χωρίς κανένα κόπο ...
Γιατί έτσι νομίζει πως τα
αξίζει.
Νομίζει πως αυτός αξίζει και κανένας
άλλος...
Νομίζει πως όλοι οι άλλοι είναι ανάξιοι,
ανίκανοι, λειψοί, τους κρίνει και επικρίνει... τους
απορρίπτει.... Ακόμα, ακόμα και τα ξένα για δικά του τα θέλει, τα
νομίζει.....
Και όταν έρθει η σειρά του για
αξιολόγηση καθόλου δεν την θέλει, τρέμει το φυλλοκάρδι του σαν της ελιάς το
φύλλο στον αγέρα.
Αλλά στην κοινωνία στην ζωή είναι
αλλιώς...
Τίποτα δεν χαρίζεται....
Ούτε και αυτό της μάνας μας το
μητρικό το γάλα!...
Όλοι μας περιμένουμε την ανταπόδοση...
Και αυτή η μάνα μας για το γάλα της
περιμένει το κάτι τις στα γεράματά της...
Έστω το μικρό, το μηδαμινό, το
τίποτα....
Μόνο-μόνο τον ίσκιο του παιδιού της!..
Τον λόγο τον καλό, και της παρηγοριάς
κουβέντα.
Το ποτηράκι το νερό για τα στερνά της.
Οι κοινωνίες εξετάζουν κρίνουν και
αξιολογούν η μία την άλλη και προσπαθεί η κάθε μία η πιο δυνατή να
επιβληθεί της άλλης....
Τα Κράτη εξετάζουν και αξιολογούν το
ένα, το άλλο....
Και αναλόγως συμπεριφέρονται και
πράττουν...
Ευρίσκονται σε ένα διαρκεί αγώνα.
Αγώνα πολέμου- αγώνα ειρήνης, προκοπής,
προόδου...
Κρατάνε τις συνθήκες, τις συμφωνίες, την
συνθήκη ειρήνης, την ανακωχή μόνο για να ανασυνταχθούν και διαρκεί
η φιλία όσο διαρκεί ο αμφίρροπος φόβος της υπεροχής του ενός από τον
άλλον και υπάρχει το συμφέρον....
Κρατάει η φιλία, η ειρήνη
τόσο,όσο...
Το Φαΐ, το ποτό και το γλέντι!...
Και άδειο βαγένι από κρασί ποτέ φίλους
δεν πιάνει....
Μόνο οι αράχνες στον μπαζό και οι σκόνες
το επισκέπτονται, το αγαπούν και κάθονται στις δόγες τους από το
πλάι....
Αυτοί είναι οι φίλοι του και οι
αγαπητικοί του!....
Αυτοί είναι μόνο οι φίλοι οι πιστικοί,
οι φίλοι οι δικοί του....
Άνθρωπε προσπάθησε να ζήσεις ανεξάρτητος
ελεύθερος ολιγαρκείς αυτάρκεις.... Προσπάθησε να μη έρθεις στη ανάγκη να
δανειστής να ζήσεις από τα δανεικά του γείτονα, μα εάν βρεθείς σε μεγάλη ανάγκη
να δανειστής, τούτο να έχεις πάντα κατά νου σου, ποτέ μη το ξεχάσεις:
"Δανείσου, καλό πλήρωνε για να σε
ξανά δανείσουν"
Και πρόσεχε την άσκοπη κατανάλωση
οικονομικών υλικών αγαθών, και του χρόνου σου...
Αυτή μοιάζει σαν την Σαλώμη....
Θέλγει και προκαλεί συμφορές....
Τότε αλίμονο....
Ο Χάρος και οι διεθνής οικονομικές
αγορές δεν περιμένουν να οπλιστείς για να τον -τις αντιπαλέψεις,
καιροφυλακτεί-ούν, για να σε βρει-ούν, απροετοίμαστο, αδύναμο, να σε
σκοτώσει-ουν!....
- Μην έρχεσαι στην ανάγκη για να σε
κρίνουν και για σένα, να αποφασίσουν οι άλλοι!...
Η εξέταση η κρίση των άλλων και η
απόφασή τους θα είναι κατά τα συμφέροντά τους και όχι κατά το ορθό, το δίκαιο,
και τους ηθικούς τους νόμους...
Προσπάθησε να μη σε κρίνουν όταν
έχεις ανάγκη...
Μη φανερώνεις την ανάγκη σου στους
πολλούς, αν μπορείς σε κανέναν!...
Και αν σε κρίνουν πήγαινε με
θάρρος, {που αγγίζει το θράσος}, με αξιώσεις και με όσα περισσότερα, εφόδια
έχεις, {ντοκουμέντα}...
Όχι σαν ζητιάνος....
Την ανάγκη σου οι περισσότεροι θα την
εκμεταλλευτούν...
Από τους φίλους σου, οι περισσότεροι θα
κάνουν τον αδιάφορο, δεν θα μπουν καθόλου στο πρόβλημά σου, οι
ελάχιστοι θα λυπηθούν, και από τους πολλούς πολύ λιγότεροι, ελάχιστοι οι καλοί
αν μπορούνε θα τρέξουν να σου δώσουν το χέρι βοηθείας!...
Σωτηρίας!...
Το χέρι αυτό να εκτιμήσεις!...
Να σκύψεις αμέσως με ευλάβεια να το
φυλλίσεις!...
Και να έχεις ισόβια ευγνωμοσύνη, όχι
μόνο εσύ αλλά και η μελλοντική γενιά σου!...
Η φαμελιά σου!....
Και όταν η δυσκολία ξεπεραστεί και το
πιάτο σου γεμίσει!...
Μη ξεχάσεις...
Μη το τρως το πιάτο μόνος σου....
Θυμήσου....
Και κάλεσε τους όλους αυτούς μαζί, και
με αυτούς από το πιάτο αυτό το δικό σου όλοι σας, μαζί, να
φάτε!.....
¨Το δώρο θέλει αντίδωρο, στην ώρα του,
ας είναι και μικρό, ας μη το ζητάει ο άλλος και το αντίδωρο να είναι με το
χαμόγελο, ευγένειας, αγάπης ευγνωμοσύνης!...
Και όχι σαν ξεπλήρωμα της
βοήθειας, της ευεργεσίας.
Αυτή ξεπληρωμό δεν έχει!!!...
Εξετάσεις κάνουν κάθε λίγο και λιγάκι οι
δάσκαλοι στα παιδάκια και με αυστηρότητα τα κρίνουν, τα επικρίνουν και τα
αξιολογούνε, χωρίς αυτοί να θέλουν ποτέ τους, από τότε που πήραν το χαρτί τους
να αξιολογηθούνε.....
Να διαπιστωθεί αν λειτουργεί καλά το
μυαλό τους, ή έχει λασκάρει βίδα....
Κρίνουν και προσπαθούν να μπουν
στων παιδιών τον ψυχισμό τους, να τον αλλάξουν προσπαθούν και να διαμορφώσουν...
το μυαλό τους...
Όπως λένε τον χαρακτήρα τους.
-Ποιο χαρακτήρα;...
Και πώς;
Όχι σύμφωνα με τους βασικούς της
ζωής τους αρχέγονους ηθικούς νόμους. αλλά κατά τα συμφέροντα της επικρατούσας
τάξης, κατάστασης...
Καθηγητές εξετάζουν, κρίνουν, αξιολογούν
τους υποψήφιους φοιτητές για την εισαγωγή τους στην ακαδημαϊκή ζωή και οι
εξετάσεις και οι κρίσεις είναι σκληρές, που αν μπουν οι κριτές και
καθίσουν τώρα να κριθούν μαζί με τους κρινόμενους μαθητές τους, νομίζω πως
δεν εισαχθούν τώρα στο πανεπιστήμιο, ούτε στους εκατό οι πέντε και αν δεν το
πιστεύουν ας δοκιμάσουν!.
"Ιδού η Ρόδος, ιδού και το
πήδημα!"
Από εξετάσεις, κρίσεις αξιοσύνης, πρέπει
να περνάνε κατά τακτικές περιόδους για την αξιοσύνη τους, την αποτελεσματικότητά,
την αποδοτικότητα τους, όλοι όσοι τρέφονται από τον δημόσιο της κοινωνίας
κορβανά- ταμείο.... Και ανάλογα να απολαμβάνουν τους κόπους της αξιοσύνης και
της ανταποδοτικότητας τους....
Εκ του αποτελέσματος καθένας πρέπει να
κρίνεται και να απολαμβάνει...
Για για να υπάρχει ευγενής άμιλλα και να
προκόψει η κοινωνία, το Κράτος, η Χώρα...
Όχι να απολαμβάνουν όλοι τα ίσια και ο
ανίκανος, ο λειψός τα καλύτερα....
Να είναι και ο Ηγέτης!...
Γιάννης Στ.Βέργος{ Γορτύνιος}
25.04.2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου