Ποτάμια δάκρυα
στις απέραντες του πόνου θάλασσες
ξεχύνονται...
Μέσα στα πυκνά φυλλώματα,
σφαίρες χειρός βολίδες
σκοτώνουν τα όνειρά σου.
Αίμα κι ίδρος στα γυμνά στήθη σου.
Το ιλαρό φως της αγάπης
ματωμένο πνίγεται
σε βρώμικα χνώτα.
Αλλοπαρμένες του πόνου μανάδες
ποθούν αγέρι αλλιώτικο
να στεγνώσει το όμπυο...
Τα μαχαιρώματα των αδελφών σου,
Ειρήνη…
14 Απρίλη 2015
Μαρία Κολοβού – Ρουμελιώτη
|
Ταξιδιώτης ο άνθρωπος σε ένα Κοσμικό ταξίδι. Αστρική σκόνη που στροβιλίζεται και χορεύει στα ρεύματα και στις δίνες του Απείρου...
Σάββατο 27 Ιουνίου 2015
«ΕΙΡΗΝΗ…» της Μαρίας Κολοβού – Ρουμελιώτη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου