Ένα ποίημα από την βραβευμένη ποιητική συλλογή:AX EΛΛΑΔΑ ΜΟΥ, ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ!!! της Μαρίας Κολοβού - Ρουμελιώτη

ΜΑΝΑ ΕΛΛΑΣ!…

Στεφάνια δάφνης που μαράθηκαν στων ηρώων το τύμβο.

Μοιρολόγια βουβά που πνίγονται σε πληγωμένα οράματα.

Στάχτη ιερή σκορπισμένη με ιδέες αθάνατες.

Παιάνες που ακούστηκαν στα βάθη της ιστορίας,

μαζεύεις Μάνα Ελλάς, καθώς μετράς τις πληγές σου.

Το « Ή  ταν ή επί τας» ξεθώριασε στις αρχαίες ασπίδες.

Πέθαναν οι Μανάδες Σπαρτιάτισσες στης παγκοσμιοποίησης το μεγάλο φαγοπότι.

Στο «Ελευθερία ή Θάνατος» έσβησε η λέξη «Ελευθερία»

καθώς ετοιμάζουν την ταφή σου στου μεσαίωνα τη σαρκοφάγο.

Το «ΟΧΙ» και το «ΑΕΡΑΣ» έγιναν απόηχοι στα αυτιά κωφών αρχόντων.

Μάνα Ελλάς, ντρέπεσαι να φωνάξεις το όνομά σου...

Η κάθε σου Ακρόπολη γκρεμίστηκε στου χρόνου τη φθορά.

Κι οι Παρθενώνες σου κατακρημνίστηκαν στου τυχοδιωκτισμού τη μανία.

Κυκλώπεια τείχη δεν έμειναν για να σε προστατέψουν από τις ληστρικές επιδρομές των Βαρβάρων…

Ο Δίκαιος Αριστείδης, Ο Περικλής  κι ο Χρυσός του Αιώνας, βασίλεψαν.

Τώρα έχουμε τους Τρακόσους  να παίζουν πεντόβολα και παπά…

Το αίμα σταμάτησε να κυλά στα τραύματα των παιδιών σου.

Έγιναν μορφώματα οι πληγές που διαπυούνται στο άκουσμα κάθε απόφασης.

Κουρέλια σου φόρεσαν, παλιάτσος σε τσίρκο έγινες,

και παίζεις μαζί τους, κουνώντας κουρελιασμένες κορδέλες.

Μάνα  Ελλάς, κλαίς το χαμένο σου κλέος…

Με το σπαθί στο στήθος καρφωμένο, σε φόρτωσαν  με βάρη μακραίωνα…

Τη λαβωμένη  περηφάνια σου  ψάχνεις και δανεικά δεκανίκια ζητάς.

Επαίτης έγινες της δόξας σου της κλεμμένης,

γι’ αντάλλαγμα σου έστειλαν: τις  δέκα πληγές του Φαραώ,

του Δήμιου την κρεμάλα ετοιμασμένη,

αν στην κονίστρα δεν προταθούν τα στήθη σου… Μάνα Ελλάς!...

13 Ιανουαρίου 2012

Μαρία Κολοβού – Ρουμελιώτη

 Πάτρα

Οι στίχοι ανήκουν στην βραβευμένη με  Α΄Βραβείο Ποιητική Συλλογή: 

«AX EΛΛΑΔΑ ΜΟΥ, ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ!!!»