Προσεγγίζοντας το λογοτεχνικό έργο του Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη μέσω των βιβλίων του «Ζητήματα αγάπης» και «Γαμήλιο ταξίδι στο μέτωπο». (Κείμενο της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη).

Με μεγάλο ενδιαφέρον και προσοχή είχα μελετήσει τα δύο υπέροχα συγγράμματα του λογοτέχνη και δικηγόρου Λεωνίδα  Γ. Μαργαρίτη,  όπου μου είχε χαρίσει  κατά την πρώτη γνωριμία που είχα μαζί του, το Μάρτιο του 2013.  Οι απόψεις μου  για τα βιβλία του: «Ζητήματα αγάπης» και «Γαμήλιο ταξίδι στο μέτωπο» που θα αναφερθούν  παρακάτω, είχαν καταγραφεί  στις 26/3/2013, χωρίς ως τώρα να έχουν  βγει στο φως. Επίσης,  για το  πεζογράφημα «Φωνή βοώντος εν μνημονίω» το οποίο είχε προσφερθεί δωρεάν σε όλους όσους   παραβρέθηκαν στη Δημοτική βιβλιοθήκη Πατρών κατά την  παρουσίασή του στις 20 Οκτώβρη του 2013, έχω φυλαγμένες τις σημειώσεις μου, χωρίς να έχω αξιωθεί να τις δακτυλογραφήσω…  Μετά την τιμητική προσφορά πέντε ακόμη βιβλίων: «Μυσταγωγία» με ποιήματα του γιού του Γιώργου Λ. Μαργαρίτη, «Γρηγόρης Ηλιάκας (1907-1979) ένας ευαίσθητος και σεμνός ποιητής»  ένα πόνημα 46 σελίδων  ανθολογημένο από τον κ. Λεωνίδα Μαργαρίτη,  «Εταιρεία Λογοτεχνών Ν.Δ.Ελλάδος, 35 χρόνια (1979-2015)  ζωής και δράσης»  μία μελέτη για τη δράση της εταιρείας  δοσμένη από τον Σταύρο Ιντζεγιάννη, την αείμνηστη  Σοφία Κλήμη Παναγιωτοπούλου και το Λεωνίδα Καρνάρο, και τις δύο συλλογές διηγημάτων της Σοφίας Κλήμη- Παναγιωτοπούλου «Φονιάδες» και «Έρωτας Παρά φύσιν» όπου η 1^η έχει εκδοθεί το 1967 και η 2^η το 1994,  νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τον κ. Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη για την μεγάλη του προσφορά. Μέσα στα βιβλία όπου μου χάρισε, γνώρισα την γραφίδα της πένας του και όχι μόνο.

Κάθισα κι αναζήτησα μέσα στην πληθώρα των εγγράφων μου τις σημειώσεις εκείνες που αφορούσαν τα δύο αρχικά βιβλία της προσφοράς του, μιας και τις είχα δακτυλογραφήσει.  Τις εντόπισα και τις παρουσιάζω στην λογοτεχνική σελίδα Άδυτες διαδρομές: http://mariakolovouroumelioti.blogspot.gr.

Πρώτα μελέτησα το βιβλίο του: «ζητήματα αγάπης», μιας και στο περιεχόμενό του υπάρχουν Ηλειώτικα διηγήματα. Γέννημα κι εγώ, όπως κι αυτός,   Ηλειώτικης γης και Ηλειώτικου σπόρου, το κράτησα και το διάβασα  πρώτο. Το περιεχόμενου του βιβλίου του αγκάλιασε την ψυχή μου με ένα νοσταλγικό,  ζεστό  άγγιγμα, ξυπνώντας μνήμες  που ήταν για χρόνια κρυμμένες στο χρονοντούλαπο του μυαλού μου. Έκδηλη η αμεσότητα του λόγου του, με σαγήνευσε. Όλα  ήταν ζυμωμένα με τη μαγιά της παράδοσης κι έδωσαν  στην ψυχή μου, γλυκάλμυρη γεύση. «Το παλτό του Λάμπρου», μου θύμισε το δικό μου πρώτο παλτό, δωρισμένο από δεύτερο χέρι. « Η κατάρα της μάνας», με συγκλόνισε! Το διήγημά του επιβεβαίωσε τη λαϊκή ρήση «Η ευχή  και η κατάρα βγαίνουν  κι από τον Άδη…». Επίσης, το διήγημά του «Το Δίλημμα», μου θύμισε την επιθυμία του πατέρα μου να μη με στείλει στο Γυμνάσιο, και τα δάκρια μου που τον παρακαλούσα να με αφήσει να συνεχίσω τις σπουδές μου∙ ακόμη και το διήγημα υπό τον τίτλο «Το λαχείο»…, μου θύμισε παρόμοια ιστορία με την ιστορία του ήρωά του!  Λαϊκές φιγούρες χωρικών, συμπεριφορές ανθρώπων που δεν ξεχνιούνται ποτέ,  γνώρισα μέσα στο βιβλίο του «Ζητήματα αγάπης». 

Αληθινός κι Επιβλητικός ο λόγος του, τρέχει αβίαστος στις 102 γεμάτες ηθογραφικές και λαογραφικές  σελίδες του έργου. Εκείνο το διήγημα που μου έκανε επίσης μεγάλη εντύπωση είναι το διήγημα «Επικήδειος κατά παραγγελιά», όπου ο ήρωας δεν μπόρεσε να επιτελέσετε την τελευταία επιθυμία του αποθανόντα.

Μέσα σε αυτό το βιβλίο είδα την ψυχή του γνήσιου Έλληνα και Πατριώτη, που είναι ριζωμένος στη γη του και στους ανθρώπους που τον έφεραν στη ζωή, αφού πρώτα του εμφύσησαν την αγάπη για τους ανθρώπους, την αγάπη για  τη γνώση, την τιμή και την ειλικρίνεια. Στο διήγημα υπό τον τίτλο: «Το δίλημμα»,  ο ήρωας της ιστορίας αυτής, ο Γιώργος του Κωνσταντίνου Κουφού, όπου δεν είχε που την κεφαλήν κλίναι, και η ανέχεια του στέρησε όνειρα ζωής, έμαθε λίγα γράμματα και ο Θεός τον προίκισε με άλλα δώρα, ουσιαστικότερα.! Τώρα κοιμάται γαλήνιος στην αγκαλιά των Προστατών  Αγγέλων, δίνοντας Φως κι Ελπίδα σε όλους αυτούς που γνώρισαν  την πορεία της ζωής του.

Τελειώνοντας  και το δεύτερο βιβλίο που μου χάρισε: «ΓΑΜΗΛΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ» (χρονογράφημα με μαρτυρίες και αναμνήσεις  του πατέρα του, Γεωργίου Κ. Μαργαρίτη, από τον πόλεμο του 1940), συγκλονίστηκα!  Τέτοια βιβλία σπανίζουν. Είναι παρακαταθήκη μνήμης του έθνους μας, σε όλους εμάς, και πρέπει να το εκτιμήσουμε  για το φως που ρίχνει. Μακάρι  οι μελετητές της ιστορίας να πάρουν στα σοβαρά τα όσα καταγράφονται στο μεγάλης Ιστορικής αξίας  βιβλίο του Λεωνίδα  Γ. Μαργαρίτη «Γαμήλιο ταξίδι στο μέτωπο».

Μέσα στις επιστολές του ήρωα πατέρα του (ο οποίος την Κυριακή 27 Οκτώβρη 1940 στεφανώθηκε και την ακριβώς επομένη ημέρα, Δευτέρα, 28 του Οκτώβρη 1940 έφυγε  από την Κελεβή της Ηλείας για το μέτωπο του πολέμου),   γνώρισα  την μεγάλη του αγάπη στο Θεό, στην Πατρίδα, στην Οικογένεια και σε όλους τους φίλους και συγγενείς. Μια γνήσια ψυχή, ατόφιο χρυσάφι, που ξέρει να δίνει Αγάπη και Δύναμη χωρίς να περιμένει κάποιο αντάλλαγμα  Ο Μεγάλος Θεός ας αναπαύσει την Ψυχή του πατέρα του  και να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Και είμαι  σίγουρη γι αυτό, γιατί η ζωή του όλη ήταν ένας αγώνας για την Αγάπη του Θεού,  την Πατρίδα, την Οικογένεια. Με το βιβλίο του «Γαμήλιο ταξίδι στο μέτωπο», ο κ. Λεωνίδας Μαργαρίτης, μας έδωσε  ένα έργο ιστορικής αξίας, τελώντας ταυτοχρόνως   μνημόσυνο στην ιερή μνήμη του πατέρα του κι όλων εκείνων που άφησαν την τελευταία τους πνοή  ταμένη στο καθήκον.

Ευχαριστώ τον κ. Λεωνίδα Μαργαρίτη  για την προσφορά των βιβλίων του. Εύχομαι να έχει Υγεία, Ευτυχία,  Οικογενειακή Γαλήνη κι Ευημερία.  Να έχει πάντα επιτυχίες σε όλα τα βήματα της ζωής του. Να έχει  την ευλογία του Θεού και την μέριμνα των αγγελικών ψυχών.

Με σεβασμό κι αμέριστη εκτίμηση

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη

Πάτρα, 19 Φεβρουαρίου 2017