Στα χρώματα του
δειλινού αποκοιμήθηκα
βάζοντας την πέτρα
προσκεφάλι
και μες της νύχτας
τη σιγή
ακούστηκε η φλογέρα
του Ποιμένα
που άνοιγε τους
ουρανούς
ντύνοντας το κορμί με πεφταστέρια…
Μες τη νεφέλη του ονείρου
οι Μοίρες το χορό
τους φιδοσέρνανε
ταράζοντας της γης
τα ψωμωμένα αστάχια…
20 Απρίλη 2015
Μαρία
Κολοβού – Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου