«ΜΕ ΤΗ ΣΙΓΗ» της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη

«ΜΕ  ΤΗ ΣΙΓΗ»

Με  τη σιγή η νύχτα κάνει την  περισυλλογή της 

ταχτοποιώντας τις έγνοιες της μέρας στη βιτρίνα.  

Το πρωινό τιτίβισμα της ζωής ακούγεται 

μέσα σε σμήνη νεογέννητων περιστεριών. 

Το γλυκοχάραμα κυοφορούνται νέες ελπίδες. 

Με ζείδωρα ψίχουλα προσφοράς στ’ αχείλι, 

μ’ ένα δροσό φιλί αγάπης κι αγώνα. 

Κι όπου υπάρχει ανθρωπιά 

ζωντανεύουν τ’ αρώματα  των βασιλικών 

στης γης στο στενό περβάζι. 

Κι  όλου του κόσμου οι φυλές, σε μια αγκαλιά 

ποθούν να σμίξουνε στον ίδιο ζωτικό χορό 

εξομαλύνοντας της ανάγκης και του πόθου το ρίγος. 

Κάτω απ’ τον ίδιο ουρανό 

το καλωσόρισμα  της ζωής και της αγάπης  

στου  ήλιου το πρόσωπο βρίσκει τη θαλπωρή 

από την παγωνιά και  τα σκοτάδια.

Τρίτη, 3 Ιανουαρίου 2017

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη