«ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ» στίχοι της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη

ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Ψωμί ζυμωμένο με αίμα τόσα χρόνια κοινωνούσαμε. 

Οι προσφορές  κομμάτια του αγώνα, 

ξεράθηκαν εγκαταλελειμμένες  στου Βοριά 

την ανελέητη μανία. 

Αντίδωρο που δεν κρατήθηκε σε αλώβητο χέρι. ΄

Λοξοδρόμησαν  οι λαγαροί ποταμοί. Βαμμένοι 

κόκκινο αίμα συνεχίζουν την πορεία τους. 

Πού ξάστερο νερό να ξεπλύνουμε 

τα σημάδια της πτώσης μας; 

Τα χαμόγελα και τα όνειρα πεθαίνουν παραπεταμένα 

στο βούρκο. Εξαργυρωμένη  

η αξία της τιμής  με χρήμα πλαστό. 

Ψυχή και σώμα ζυμωμένα 

άμορφος  σωρός χώματος. 

Τσαλαβουτώντας τον βούρκο δεν ξεχωρίζουμε 

το χέρι του Πλάστη μας. 

Πεινασμένα πιράνχας το εξαφάνισαν προτού  προλάβουμε 

να κρατήσουμε σανίδα σωτήριας. 

Οι άνθρωποι τράνεψαν 

της απανθρωπιάς το μπόι. 

Θεοί και δαίμονες τους σκιάζονται… 

Αλλάζουν δρόμο όταν τους συναντούνε. 

Όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα, 

παντού  σημάδια έκπτωσης.

Τρίτη, 3 Ιανουαρίου 2017

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη