Δύο λαμπερά διαμάντια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας«Μπίρομ Μπίρομ Λέλημ Λέλημ» και «Γριές και άγριες» της Αλεξάνδρας Παύλου-Θωμά

Με ευλάβεια και ιερή προσήλωση κράτησα στα χέρια μου και μελέτησα δυο λαμπερά διαμάντια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας: το «Μπίρομ Μπίρομ Λέλημ Λέλημ» και «Γριές και άγριες» της Αλεξάνδρας Παύλου Θωμά (ενός εξαίρετου Ανθρώπου κι Ελευθέρου Σκοπευτή της Γνώσης, κόρη του αείμνηστου Δασκάλου, Λαογράφου και Ιστορικού απ’ την Παραμυθιά Θεσπρωτίας, Βασίλη Παυλίδη ή Παύλου, και συζύγου του Χρίστου Ιωάννου Θωμά απ’ το Πολύδωρο Ντουσκάρας, Δημοσιογράφου, Ποιητή και Χρονογράφου).

Το «Μπίρομ Μπίρομ Λέλημ Λέλημ: αφιερούται στις γυναίκες της πατρίδας μου και της γενιάς μου, για τους αγώνες τους, για την ελπίδα και τη λευτεριά που μας παρέδωσαν. Ελένη- Ελένη- Ελένη- Βιργινία και στον πατέρα μου που πάντα έδινε σε πατρίδα, οικογένεια, σχολείο» γράφει η συγγραφέας του έργου Αλεξάνδρα Παύλου-Θωμά. «Αγάπησα πολύ αυτές τις γυναίκες. Προσπάθησα να μπω στην ψυχή τους, να κλέψω το μαγνάδι των δακρύων τους, που το έκαναν χαμόγελο ζωής και το ακουμπούσαν πάνω μου σαν πέπλο αειφόρου δύναμης».

Στο συγγραφικό έργο της Αλεξάνδρας Παύλου-Θωμά:«Γριές και άγριες» το οποίο περιλαμβάνει εκατό (100) ιστορίες, γίνεται μια ανατομία στις ρίζες της φυλής μας από την ακτινοβολία του χθες, του σήμερα, του αύριο, με ατόφια ηπειρώτικη γλώσσα και ιδιωματισμούς για το χωροχρόνο του λόγου.

«Οι γριές μου είναι αληθινές. Έζησαν, μου διηγήθηκαν, κατέγραψα. Δεν μου είπαν παρά μόνο την αλήθεια. Τη δική τους αλήθεια. Μια αλήθεια που μολογάει η ζωή τους, την αληθινή, χωρίς σάλτες κι αρώματα».

Αξιότιμη κυρία Αλεξάνδρα Παύλου-Θωμά

Δεν βρίσκω λόγια να σας ευχαριστήσω που μου στείλατε και κρατώ στα χέρια μου το θησαυρό που περίμενα χρόνια και τον οποίο  δημιουργήσατε με τη γραφίδα της πένα σας και τη δύναμη της ψυχής σας!

Σας μιλώ ειλικρινά, με το που άνοιξα το πακέτο με τα βιβλία σας, ρίχτηκα μονορούφι στη μελέτη τους. Δάκρια κατάβρεχαν τα μάγουλά μου και ρίγη διαπερνούσαν το σώμα μου!!!

Με προσήλωση, σεβασμό κι αγάπη έσκυψα κάνοντας την ενδοσκόπησή μου στα ΣΥΓ-ΚΛΟ-ΝΙ-ΣΤΙ-ΚΑ έργα σας: «Μπίρομ Μπίρομ Λέλημ Λέλημ» και «ΓΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΓΡΙΕΣ» τα οποία συμπληρώνουν το ένα το άλλο, και μέσα απ’ τα βιώματά των ηρωίδων σας ξεπροβάλλουν οι Ηρωικές τους ψυχές.

Ριζωμένη η αφήγηση στην γλώσσα της Ελληνικής μας φυλής αναδεικνύει τον πλούτο,  τις παραδόσεις μας και τη σοφία λαϊκών ανθρώπων αλλοτινών γενεών.

Από τον πρόλογό σας  ξεχώρισα  τη διακριτή- πλεονεκτική χρησιμοποίηση της γλώσσας μας, των διδαχών της ζωής και την αγάπη σας για τη γενέτειρα πατρίδα όπου γέννησε και γαλούχησε ήρωες!!!

Τα γραφόμενά σας κλέβουν πράγματι το μαγδάνι των δακρύων αυτών των γυναικών και δίνουν τροφή για αειφόρο δύναμη. Ακέραιες αλήθειες ξεπηδούν, λόγια μεγάλης σοφίας, αποστάγματα ζωών! Τα βιβλία σας παρακαταθήκη για όλους εμάς που διαβαίνουμε πίσω σας. Μας ανοίγεται καθάριους – φωτεινούς ορίζοντες και μας διδάσκεται αυτά που σας δίδαξαν οι Ηρωίδες σας: Πως  ποτέ δεν πρέπει να ξεχαστούν οι Αξίες, οι Θυσίες και  η Αγάπη που διδαχτήκατε και εφαρμόζετε. Με ορθάνοιχτα τα μάτια της ψυχής μολογάτε τον ανελέητο πόνο τους που τις δυνάμωσε για να υπερνικούν το φόβο και τη παραίτηση.

Ηρωίδες μανάδες! Ηρωίδες γριές! (Είτε λέγονται: Βάβω Λένη, Βέργω, Σταυριανή, Πανωραία…, όλες λέγουν την δική τους ιστορία και διδάσκουν με τις πράξεις τους).

Ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό γυναικείων χαρακτήρων  συμπληρώνουν το πάζλ της ζωής. Με το χρωστήρα της πένας σας ζωντάνεψαν μνήμες, σαγηνευτικά ακούσματα με τον μαγευτικό αυλό των δικών μου ανθρώπων.

Μαζέψατε τη γύρη απ’ τους ανθούς και γεμίσατε την κυψέλη του μυαλού μας. Τα  βιβλία σας είναι: Αφύπνιση συνείδησης! με τα αποστάγματα των ρήσεων έτοιμα για τροφή. Σαν τη Νεράιδα της αφήγησης σας (που ετοίμασε προίκες για τους αγαπημένους της πριν αποχωρήσει για το μεγάλο της ταξίδι..), μας αφήνεται κληρονομιά!!!  Σαν καλός θεριστής θερίσατε τα καρποφόρα στάχυα και μας τα προσφέρατε καλοψημένο- μυρωδάτο ψωμί  στην Τράπεζα της Γνώσης με παραδειγματικά αψεγάδιαστο τρόπο. Παντού επικρατεί η σύνεση, η αγωνία και ο αγώνας για ζωή  και προσφορά. Μέσα απ’ τα βιβλία σας ξεφύτρωσαν αθάνατες αλήθειες βάζοντας «κατά πάντα» τον άνθρωπο της ματαιότητας, ορθώνοντας το ανάστημα των ηρωίδων σε θέση υπεράνθρωπη.

Αξιολάτρευτη μανούλα! Ξεχώρισα τη μοναδικότητά σας!!!

Στο πρόσωπό σας είδα τους δικούς μου αγαπημένους ανθρώπους που χρόνια με γαλουχούσαν σύμφωνα με τα πρότυπα που έχετε κι εσείς. Πραγματικά σας μιλώ! Είστε ο θησαυρός της ψυχής μας!!! Αποδιώξατε απ΄ τη  ζήση σας κάθε όργιο συναίσθημα και δίνετε το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ με την παραδειγματικά ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ συμπεριφορά σας!

Ηρωική και εσείς όπως οι ηρωίδες σας θέλω να στέκεστε!!!

Σαν αυτές που δεν υποτάχτηκαν!

Που δεν παρέδωσαν τα όπλα αμαχητί!

Ηρωική μάνα όπως πάντα!

Ηρωική Βάβω, μανίτσα κι ας δοκιμάζεστε!...

Να ξέρετε πως σας έχω στην καρδιά μου. Είμαι πολλή τυχερή που γνώρισα τον πλούτο της ψυχή σας!!!

                                                 
  Με πολλή Αγάπη και Σεβασμό

   Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη