Σου
χρωστώ την αγάπη μου.
Στην
στέλνω με της αυγής το δροσό φίλημα
ν’
αγγίξει το τζάμι των παραθύρων σου
με τ’
αχείλη να σου ‘πει: «Σ’ αγαπώ».
Σήμερα
ζύμωσα κουλούρα.
Της έκανε
κεντίδια η αγάπη μας
την έψησε
η φλόγα του έρωτά μας.
Στην
στέλνω ζεστή
με του
ήλιου την πρώτη αχτίδα
να
γευτείς της νιότης τους καρπούς.
Αύριο,
μεθαύριο θα πέσουνε χιόνια.
Θα
σκεπάσουν τα χνάρια που οδηγούνε σ’ εμάς.
Φοβούμαι
αγάπη μου, μήπως
η αγάπη
μας μείνει με δίχως ψωμί…
17
Ιανουαρίου 2014
Μαρία Κολοβού - Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου