Σε ένα βιβλίο 220 σελίδων η Μαρία μας δίνει 16 υπέροχα διηγήματα.
Δεν ήξερα τι να θαυμάσω. Τον
υπέροχο λόγο τα άριστα Ελληνικά το πλούσιο λεξιλόγιο την πατρίδα που ξεπηδούσε
μέσα από τον λόγο της;
Κάνει βουτιές η Μαρία στον
χρόνο και τον τόπο. Πετάει με τα φτερά της φαντασίας και σταματάει όπου τα
σημάδια είναι πολύ βαθειά.
Μας λέει η πολυβραβευμένη
ποιήτρια, συγγραφέας, ζωγράφος:
«Οι ήρωές μου δεν
παραιτήθηκαν ποτέ! Αναγνωρίζουν τα παλιά μονοπάτια. Ξέρουν να επιμένουν. Να προχωρούν. Πλάι
στις γκρεμισμένες χελιδονοφωλιές να παραστέκουν. Να μαζεύουν ένα- ένα τα
θρυμματισμένα κομμάτια του σβολιασμένου πηλού…»
«Τώρα που ζω και πόνους
ζώνομαι, καθώς η βια σφίγγει θηλιά στο λαιμό, λαχταρώ την Άνοιξη να ζωγραφίσω, να
φορά χελιδονοφωλιές και κόκκινες παπαρούνες στα μαλλιά, να φωλιάσουν τα
τρομαγμένα χελιδονοπερίστερα της Ειρήνης».
Σαν γιαγιά χαίρομαι που μου δόθηκε
αυτό το βιβλίο να ξαναθυμηθώ να τραγουδήσω να κλάψω με τους ήρωες της Μαρίας. Αν
ήμουν μικρομάνα θα ήθελα να έχω το βιβλίο να τα διαβάζω στα παιδιά μου. Αν
ήμουν παιδί στην εφηβεία θα ήθελα να το κρατάω στα χέρια μου τσαλαβουτώντας στο
όνειρο, να μεταλαμβάνω πατρίδα. Και είναι τόσο προσεγμένο το βιβλίο, τόσο ωραίο
το εξώφυλλο, το χαρτί θαυμάσιο.
Εδώ φαίνεται και ο εκδότης της Μαρίας «Το Δόντι».
Εδώ φαίνεται και ο εκδότης της Μαρίας «Το Δόντι».
10 Ιουλίου 2018
Αλεξάνδρα Παυλίδου Θωμά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου