Ανεξερεύνητο κάστρο κι απάτητο φρούριο είναι η ψυχή.
Μέρος τυραννικό!
Κει μέσα, ανήμερα θεριά βρυχούνται…ξεσχίζοντας
κάθε απομεινάρι Υπομονής, Σεβασμού κι Ανθρωπιάς...
Κι ο Θεός φύτεψε το Δέντρο της Ζωής καταμεσής του Ουρανού
να το ποτίζει όποτε, κι όσο, Αυτός αποφασίσει!...
αφήνοντας τους ανθρώπους να διοικούν κατά τη βούλησή τους
χτίζοντας Πύργους της Βαβέλ
για να υψωθούν πιο πάνω απ’ το ανάστημα τους
τυραννώντας οι ίδιοι τους εαυτούς τους...
Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη
Μέρος τυραννικό!
Κει μέσα, ανήμερα θεριά βρυχούνται…ξεσχίζοντας
κάθε απομεινάρι Υπομονής, Σεβασμού κι Ανθρωπιάς...
Κι ο Θεός φύτεψε το Δέντρο της Ζωής καταμεσής του Ουρανού
να το ποτίζει όποτε, κι όσο, Αυτός αποφασίσει!...
αφήνοντας τους ανθρώπους να διοικούν κατά τη βούλησή τους
χτίζοντας Πύργους της Βαβέλ
για να υψωθούν πιο πάνω απ’ το ανάστημα τους
τυραννώντας οι ίδιοι τους εαυτούς τους...
Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου