Η Ευχή
-Καλή σου μέρα, Γιέ μου!
-Καλή σου μέρα, Μάνα!
Μάνα, τι μου ‘ βαλες στο
ταγάρι;
-Λίγο ψωμί, κι ένα σβωλί
τυρί να προσφαγίσεις:
στον τρύγο, στ’ όργωμα, στον
θέρο∙
κι ένα κομμάτι τίμιο ξύλο να
σε φυλάει
από τα βόλια εκείνα όπου
πισώπλατα χτυπούνε!
Kι ένα κλωνί πλατύφυλλου βασιλικού
κομμένο από τον κήπο μας!
Nα ραίνεις μ’ αγιασμό όπου
πατείς,
ν’ αγιάζεται ο ιδρώτας σου, όντε
ο κάματος ανθίζει!!!
-Και την Ευχή σου, πού τη
φυλάς Mάνα;
-Την έλυσα απ’ της Πανάγιας
το τσεμπέρι!
Στην έχω φορεμένη φυλαχτό
από την ώρα που γεννήθηκες!
Καλή σου μέρα, Γιέ μου!
Μπουκιά – μπουκιά φάγε την
κριθαρένια σου κουλούρα
και προσφάγισε!... Ντύσε
τ’ αγαλματένιο σου κορμί
γαλανόλευκο
κι άστο να φλέγεται στου
Ηφαίστου το καμίνι!!!
Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου