«ΕΡΓΑΤΗΣ»
Ανθρακωρύχος
αιώνες τώρα
ταμένος στο
καθήκον
χωμένος στο
λαγούμι της γης
στο κάρβουνο
στη σκόνη
για ‘να
σπυρί ψωμί
δυο στάλες
ήλιο
μισή μερίδα
φαΐ …
Βγήκε στο
φως
γρανιτένιο
άγαλμα
με κορμό
στητό
πόδια
σφηνωμένα στο χώμα
με χέρια
γαντζωμένα
στα κάγκελα τ’
ουρανού
δίχως ποτέ να πάρει ανάσα…
Αγνώστου φυλής.
Αγνώστου ονόματος.
Έγινε ήρωας
μετά θάνατον!...
4 Φεβρουαρίου 2019
Ωωωωωω Μαρία !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ χτυπάς φλέβα κορίτσι μου ! Επιτέλους ένας άνθρωπος αφιέρωσε ένα ποίημα στο εργάτη και στην εργατική τάξη ! Επιτέλους !
Ένα υπέροχο αφιέρωμα στους ανθρώπους που παράγουν τον πλούτο και τον καρπώνονται άλλοι σε βάρος του ιδρώτα τους και της ζωής τους.
Ειλικρινά με συγκινείς.
Συγχαρητήρια.