Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019

Η Δήμητρα Γούτση σχολιάζει το βιβλίο της Μαρίας Κολοβού-Ρουμελιώτη «Το χρυσάφι της γης μου» (Εκδόσεις Το Δόντι)





Πέμπτη, 07 Φεβρουαρίου 2019 16:50                          
 90
«Το χρυσάφι της γης μου»
Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη 

Εκδόσεις «To Δόντι»
Η Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη με «Το χρυσάφι της γης μου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «To Δόντι», καταθέτει στο αναγνωστικό κοινό μια συλλογή 23 διηγημάτων στα οποία η λογοτεχνία και ο έντεχνος λόγος συναντούν τον λαϊκό πολιτισμό και την πλούσια παράδοσή μας. 
Η συγγραφέας, αντλώντας την έμπνευσή της από αυτήν την αστείρευτη πηγή γνώσεων, αξιών και αρχών, κατορθώνει να προσελκύσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών, αφού συμπλέκει το παρελθόν με το παρόν αλλά και το μέλλον, παραδίδοντας ένα πραγματικό “απόσταγμα” αυτής της γνώσης. 
Η πένα της είναι εξαιρετική αφού ο τρόπος που χειρίζεται την γλώσσα αποδεικνύει περίτρανα την “προίκα” της, που είναι μεστή, γλαφυρή αλλά και ζεστή, με έντονο συναισθηματικό φορτίο. Οι λέξεις λες και φέρουν από μόνες τους θύμησες και εικόνες της ελληνικής καθημερινότητας του άλλοτε και του τώρα. 
Οι ήρωες του βιβλίου μάχονται και ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο, προσεύχονται και νοσταλγούν. Ότι ακριβώς πράττει “Ο άλλος Έλληνας”, ο οποίος δεν κυριεύεται από την ηττοπάθεια και τον πεσιμισμό, αλλά καταπολέμα την σκοτεινή πλευρά του εαυτού του, όντας ταυτόχρονα περήφανος για την καταγωγή του. Στο σημείο αυτό να ξεκαθαρίσω ότι ο αναγνώστης δεν περιορίζεται στην ανάγνωση ιστοριών που αφορμώνται και καταλήγουν σε θέματα σχετικά με την παράδοση. Αντιθέτως, η συγγραφέας πετυχαίνει να δώσει σύγχρονες προεκτάσεις στα διηγήματά της, θίγοντας τη σύγχρονη καθημερινότητα. Όπως για παράδειγμα στο διήγημα «Σειρήνες της Μαύρης Θάλασσας», στο οποίο γίνεται λόγος για την αλλοτρίωση στις ανθρώπινες σχέσεις. 
Καταλήγοντας, οφείλω να συγχαρώ τη συγγραφέα γιατί μέσα από τα διηγήματά της κατόρθωσε να αναδείξει την πολυσχιδή ελληνική παράδοση, η οποία διέπεται από αναλλοίωτη συνέχεια και καθολικότητα. Ο αναγνώστης συνειδητοποιεί ότι η κληρονομιά μας δεν είναι μόνο τα ήθη και τα έθιμα, αλλά και το αθλητικό ιδεώδες, το θρησκευτικό συναίσθημα και η οικογένεια.
Δήμητρα Γούτση, φιλόλογος
Η Μαρία Κολοβού – Ρουμελιώτη γεννήθηκε το 1965 στη Βουλιαγμένη Ηλείας όπου  έζησε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια.
Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών έφυγε απ’ τη γενέτειρά  της κι εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Πάτρα όπου σπούδασε, παντρεύτηκε και δημιούργησε τη δική της οικογένεια.
Εργάστηκε για είκοσι τρία χρόνια στον τομέα της Υγείας  ως Νοσηλεύτρια σε μονάδα νεογνών.
Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών τέκνων.
Απ’ τη νεανική της ηλικία ασχολείται με τη ζωγραφική και τη συγγραφή. Έχει παρακολουθήσει ανελλιπώς τέσσερα χρόνια μαθήματα σχεδίου και χρώματος σε ιδιωτικά καλλιτεχνικά εργαστήρια πλάι στον αείμνηστο γλύπτη και ζωγράφο Χαράλαμπο Θεμιστοκλέους, στον Κλεομένη Κωστόπουλο και στη Δήμητρα Βαγενά.  Έχει μελετήσει Παιδική Ψυχολογία και Ιστορία της Τέχνης.
Είναι  ενεργό  μέλος λογοτεχνικών περιοδικών, της Διεθνής Εταιρείας  Ελλήνων Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών, της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδας, του Ελληνο-Αυστραλιανού Συνδέσμου Μελβούρνης, των Νέων Καλλιτεχνών Πάτρας και  του Φυσιολατρικού Συλλόγου Πατρών.
Δείγματα συγγραφικού και εικαστικού της έργου δημοσιεύονται στο προσωπικό της ιστολόγιο: «ΑΔΥΤΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ», σε λογοτεχνικά περιοδικά και στο διαδίκτυο.
Έχει λάβει μέρος σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις του Φυσιολατρικού Συλλόγου Πατρών,   σε εκθέσεις Καλλιτεχνικών Εργαστηρίων στα Δημοτικά Λουτρά και σε υπαίθριους χώρους  καθώς και σε εκθέσεις του Συλλόγου Νέων Καλλιτεχνών. 
Η πρώτη ατομική έκθεση της έγινε τον Ιούνιο του 2012  στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης Πατρών με θέμα: «Διαδρομές ψυχής, χρόνος και ζωή», αγγίζοντας με τα εικαστικά της έργα τον Πατραϊκό φιλότεχνο κόσμο.
Έχει  λάβει  μέρος σε  Πανελλήνιους  Λογοτεχνικούς  Διαγωνισμούς  καθώς  και  σε διαγωνισμούς  ζωγραφικής όπου λογοτεχνικά και εικαστικά της έργα έχουν πάρει τιμητικές διακρίσεις, επαίνους, μετάλλια και βραβεία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου