Χρόνια πολλά αγαπητοί μου φίλοι !
Καλή πρωτοχρονιά και καλή χρονιά να έχετε! Με όλα τα καλά του Θεού!
....Σουτ!.....Σουτ!.... Μη μιλάς τέτοιες ώρες , ευλογημένο μου ! Θα σε ακούσουν οι Λάμιες και θα σου πάρουν τη φωνή! Από μέσα σου μίλα και άκου τι σου λέει η δική σου φωνή!
Κάτι τέτοιες μέρες, εκεί στα διάσελα, που στα τέσσερα ανοίγουν οι δρόμοι και η σελήνη ντύνεται τα ασημικά της νύχτας: Μάγισσες και ξωτικά χορεύουν ανάβοντας φωτιές με τα ποδοβολητά τους.... Ρίχνουν τα χαρτιά στριφογυρίζοντας της ζωής την ανέμη κι αλίμονο σε εκείνα τα πλάσματα που στο διάβα τους βρεθούν ... Τους παίρνουν τη φωνή και δεν ξαναμιλάνε!... Μόνο ακούνε- σαν κλάμα παιδιού ή σαν ασθμαίνουσα ανάσα, τις ψυχές αυτών που τις ακολουθούν και τις μέρες που με θόρυβο φεύγουν .... Και σκέφτονται πως, καλύτερα ήταν όταν κρατούσαν τα λουριά σφιχτά στα χέρια τους και κάλπαζαν καβάλα σε ασέλωτα άλογα φορώντας τριμμένο παντελόνι !...
Και δε θρηνούν για τη νιότη που πέρασε... μα ούτε που απέγιναν σαν τα ξερά κυπαρισσόξυλα!... Γιατί γνωρίζουν πως πλεούμενα έγιναν στις θάλασσες του Κόσμου και ξέρουν να στέκουν όρθια σε ανεμόδαρτους καιρούς και να παραμένουν άσπαστα κατάρτια με τη σημαία της προσωπικής νίκης να κυματίζει στη θέση της, αφήνοντας πίσω τους καλικάντζαρους να βλασφημούν μεγαλόφωνα που δεν κατάφεραν να πριονίσουν ως τη φλούδα το δέντρο της ζωής‧ να το περάσουν δια πυρός και σιδήρου κάνοντας στάχτη και κάρβουνο το μοσχοβολιστό λιβάνι της!...
Σάββατο, 28 Δεκεμβρίου 2024
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
***Από τις ιστορίες της γιαγιάς (Ανέκδοτο)
