Με δίδαξε ο Ίκαρος πως μπορώ να πετάξω. Πως να κάνω φτερά.
Πήρα και μάδησα τις γαλοπούλες των Χριστουγέννων.
Αγόρασα μια κόλλα γερή και δυνατή.
Έτσι δεν κινδύνευα από τη ζέστη του ζωοδότη ήλιου.
Έβαλα τα φτερά μου και προσπάθησα να πετάξω.
Δεν ήμουν ο Δαίδαλος, δεν ήμουν ναυπηγός.
Έτσι καθώς προσπαθούσα να πετάξω,
σαν χαρταετός χωρίς ζύγια, γκρεμίστηκα στους βράχους.
Προσπαθώ να βγάλω τα φτερά μου μα δεν βγαίνουν.
Φταίει η κόλλα. Τώρα είμαι ο φτερωτός άνθρωπος
χαμένος ανάμεσα στα περίεργα του Τσίρκου.
Μη με κοιτάτε δεν είμαι πλάσμα τερατογένεσης,
Είμαι της ημιμάθειάς μου ο καρπός.
Θέλησα να βρω τη γνώση. Δεν τη βρήκα. Ήταν αργά.
Όμως σαν έγειρα να κοιμηθώ, ξεχάστηκα.
Αλεξάνδρα Παυλίδου-Θωμά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου