Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

«Ο ΠΟΙΗΤΗΣ» ένα ποίημα αφιέρωμα στους ποιητές από τη Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη




Αποτέλεσμα εικόνας για η μούσα της ποίησης

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ

Mε το χαμόγελο του στοχασμού ανδρώθηκες
Για μια πατρίδα ονειρική οδεύεις
Με την ορμή του  Πήγασου φτερώθηκες
Σε θύελλες κι ανέμους όλο παλεύεις.

Με το ραβδί της Μούσας εμαγεύτηκες
Των ραψωδών τους στίχους όλους ήπιες
Με το κρασί του Όμηρου εσύ μέθυσες
Στων αθανάτων το παλάτι μέσα μπήκες.

Κι ο Ήλιος φως σου χάραξε στο απόμερο
Κι η Ανδρομέδα σου φανέρωσε το δρόμο
Σε ‘λουσε η Δόξα δροσερό ροδόσταμο
Και σ’ άφησε για να περάσεις  χώρο.

Κι είδα σε άστρα και φεγγάρια να εικονίζεται
Η λάμψη η καθάρια των ωραίων
Ο λόγος των ανθρώπων να ευμορφίζεται
Τα λάθη να διορθώνεις των χυδαίων.

Να ‘ρθω κι εγώ μαζί σου παρακάλεσα
Δούλος πιστός για σένα  να δουλέψω
Να σπάσουν οι αλυσίδες της αβύσσους μου
Και τις πληγές του κόσμου μήπως γιατρέψω.

Κραυγές κι ωδίνες είδα τότε να ημερεύουνε
Μες σε λευκά χαρτιά και υγρή μελάνι
Κι απ’ το λιμάνι της καρδιάς να κλέβουνε
Ζητιάνοι της χαράς, πανάγιο  λιβάνι.

Και με το νου σκληρό διαμάντι, έκοψα
Δάφνης κλωνάρια απ’ αγγέλων περιβόλια
Και με αγρύπνια πολυήμερη επλεύρισα
Της Μελπομένης τα χρυσά σαλόνια.

Κι απ’ την βδομάδα των παθών σου, μύρο ακριβό
Πήρα κι εγώ δυο στάλες κι έλουσα τη σκέψη
Από καρδιάς να γράψω στίχο ευλαβικό
Για σένα ποιητή! Που 'χεις χαρίσει στους λαούς το μέλι.

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου