Ο ΣΠΑΓΚΟΡΑΜΜΈΝΟΣ
Γεια χαρά σπαγκοραμμένε που τα πλούτη σου σε καίνε
σε μαγκώνουν λίγο - λίγο και σου κλέβουνε τον ύπνο.
Δώσε στο μυαλό σου τράτο να σκεφτεί και παρακάτω
τα λεφτά μην τα σωριάζεις για εικόνισμα μη βάζεις.
Μη θαρρείς πως σαν πεθάνεις τον Παράδεισο θα κάνεις
τράπεζα με αρχηγός της το κουτό αφεντικό της.
Δώσε στο μυαλό σου αέρα να σκεφτεί και παραπέρα
δυο οργιές το σπιτικό σου νεκροθάφτης ο εαυτός σου.
Γεια χαρά σπαγκοραμμένε κι απ’ αισθήματα αδειασμένε
απ’ τη μύγα βγάζεις ξύγκι μα η χαρά σου είναι ολίγη.
Να μετράς να μη λαθεύεις τον παρά σου να χαϊδεύεις
κι αν κανείς ζητήσει χάρη τη μιζέρια σου θα πάρει.
Μες τον κόσμο που γυρίζεις δύο ανάγκες συγυρίζεις
κι όταν ο ουρανός αστράφτει το πουγκί σου πάει στράφι.
Αν δε νιώθεις ευλογία της ζωής τα μεγαλεία
να έχεις για Θεό το χρήμα είν’ το πιο μεγάλο κρίμα.
Σάββατο, 29 Δεκεμβρίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου