«Δακρυσμένη πέτρα» της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη

Το βραβείο «Μυκήναι» απονεμήθηκε στην Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη από την «Αμφικτιονία Ελληνισμού» για για τη συμμετοχή της στον Ε΄ Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό με θέμα «Αρχαίο Ελληνικό Μεγαλείο» (Παρθενών, Δίον, Βεργίνα, Πέλλα, Δελφοί, Αμφίπολη, Κνωσσός, Ολυμπία κλπ) με το ποίημά της «Δακρυσμένη πέτρα» και την έκδοσή του στο βιβλίο του 5ου Παγκόσμιου Ποιητικού Διαγωνισμού.

Δακρυσμένη πέτρα - (σελ: 101)

Λιόγερμα αλμυρό.

Το λευκό μάρμαρο νίπτει τας χείρας του.

Βουτηγμένη  στα αίματα η  γης  των προγόνων.

Αναστενάζει η πέτρα που  έρμη απέμεινε

με δάκρυα  αγωνίας λουσμένη.

Σε χώμα μητρικό,

ρυτιδωμένο το βλέμμα πορεύεται.

Η Εράσμια Θεά πνιγμένη εθεάθη 

με  κοχύλια και φύκια στο στέρνο.

Κλαίει η Μνήμη. 

Η Τιμή της ξυπόλυτη

πάνω στη ρέουσα άμμο φιλάει το χώμα…

Επαίτης αδικαίωτη,

αποδιώκει το τσίμπημα της Μέδουσας.

Ελπίζει…

Ξενιτεύεται…

Μένει στους πέντε δρόμους…

Μονομάχοι  οι τελευταίοι μαχητές.

Θα κερδίσουν τη μάχη;

Ο Προπύργιος Έρωτας θα παραβγεί της Λαίλαπας;

Θα συγκολλήσει τα σπασμένα της μέλη;

Θα αφήσει πίσω τις Ερινύες να παλεύουν;

Αμφίκυρτη η Νέα Σελήνη σταλάζει κώνειο

στο τσακισμένο μέτωπο,

το στεφανωμένο με λιόκλαδο.

Πλάι της παρελαύνουν οι προδότες.

Εξαφανίζουν τα ίχνη της.

Μες τα συντρίμμια της κραδαίνει

τους χτύπους του γλύπτη…

Μαρία Κολοβού - Ρουμελιώτη