 |
«Προσωπογραφία ανδρός»
Ελαιογραφία της Μαρίας Κολοβού-Ρουμελιώτη |
ΜΝΗΜΟΝΙΚΟ
Πόσα αστέρια έλαμψαν επάνω στο κορμί σου
και πόσοι ήλιοι φώτισαν την αστρική μορφή
σου;
Πόσες μετάνοιες έκαναν τα λόγια τα μεγάλα
που σου ‘διναν τα πρωινά με μέλι και με
γάλα;
Πόσοι ήλιοι, πόσα άστρα, χτίζουν της ψυχής
τα κάστρα;
Πες μας τώρα άγγελε μου και δεν το ξεχνώ
ποτέ μου!
Πόσα φεγγάρια έσβησαν στα φωτεινά σου
μάτια;
Πόσες αυγούλες σου στειλαν ευχές και παρακάλια;
Μέσα στις στράτες του ουρανού όπου οι
ψυχές δειπνούνε
και μες σε θρόνο αθάνατο πάν’ να
ξεκουραστούνε;
Πες μας τώρα άγγελε μου και δεν το ξεχνώ
ποτέ μου.
Μια σου απάντηση προσμένω με την προσευχή
που στέλνω!
Πόσες φορές γαλήνεψες φουρτουνιασμένες σκέψεις
κι αποφορτίσθη ο λυγμός προτού καλά να
στέρξει,
μέσα στις φλέβες των ματιών όπου γεννούν
το δάκρυ
και σβήνουν τις καύτρες της φωτιάς για να
απομείνει η στάχτη;
Πόσοι ήλιοι, πόσα άστρα, κρούουν της ψυχής τα τάστα
μέσα στου ουρανού τις πύλες που έχει
ορθάνοιχτες τις θύρες;
Πες μας τώρα άγγελε μου και δεν το ξεχνώ
ποτέ μου!
25 Απριλίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου