Άλλο πράγμα αυτός ο δυνατός βοριάς
Δε λέει να ησυχάσει κι απόψε ο βοριάς
καλπάζει στα ορεινά
πάνω στην άρρωστη θάλασσα
μέσα στην πόλη
πηδά στα φουγάρα
μπλέκεται με τα τρόλεϋ
και τα δέντρα με τους κομμένους λαιμούς
στροβιλίζεται στα γραφεία
λοξοδρομεί προς τα γήπεδα
σέρνοντας κίτρινες στιγμές
κι αραχνιασμένα βιβλία.
Άλλο πράγμα αυτός ο δυνατός βοριάς
έτσι που εισβάλλει στα δωμάτια του νου
ξερνώντας καημούς γενέθλιους
χτυποκάρδια
συναπαντήματα σπάραχνα
και μας γδύνει αδίστακτα
μας αφήνει θεόγυμνους
όχι άλλο κάρβουνο φωνάζοντας
όχι άλλο κάρβουνο
μα ποιος να τον ακούσει.
Στον ύπνο του πουλιού
Αυτόν τον άγριο χειμώνα
δεν μπορώ να τον περάσω
κρύο ξερό
και χιόνι με πλακώνει
φυλλοροώ
χωρίς άλογα και σπαθιά
χάνω τα λόγια μου στον αέρα.
Πεινά η πείνα μου
το αίμα μου πονά
κι όσα περίμενα δεν έφτασαν ποτέ
έγιναν κόκαλα χωνεμένα
δοκάρια μαύρα για ξυλοπόδαρους ποιητές.
Στον ύπνο του πουλιού
τρελή γριά που όλα τα δοκίμασε
και τα’ φτυσε μετά
μάνα καμιά
και τίποτα δεν αλλάζει.
*Από τη συλλογή «Απ’ το χιόνι ως το βαθύ κόκκινο»,
Εκδόσεις Πνοές Λόγου και Τέχνης, 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου