ΑΤΙΤΛΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Βαρέθηκα όλες εκείνες τις ρετουσαρισμένες κουβέντες....
Τις ανούσια, ωραιοποιημένες....
Που παρουσιάζουν το ανήθικο για ηθικό
Βαρέθηκα τα λόγια τα παχιά....
Τις βροντόφωνες μεγαλοστομίες
κι εκείνα τα υποκριτικά χαμόγελα
με τα μάτια τα σκοτεινά
που ποτέ μέσα τους δεν μπορεί να καθρεφτιστεί
πρόσωπο καθαρό....
Κουράστηκα, πια!
Έπαθαν πάρεση οι σιαγόνες μου.
Άσε τις σάλτσες και τα παχιά λόγια....
Οι μoυσίτσες δεν πηγαίνουν στα λάχανα!
Mε ψευτιά κι υποκρισία
δεν πάει μπροστά ο Κόσμος!
Θα 'θελα μόνο να μάθω:
Σε ποιόν υπόνομο έθαψες το κόσμημα της ψυχής;
Ποιος Δαίμονας το άρπαξε;
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Καλησπέρα Μαρία μου, πάντα με τις όμορφες ποιητικές σου διαδρομές. Καλή βδομάδα, κοπέλα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα αγαπητέ Γιάννη.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Η παρουσία σου κι ο λόγος σου ενθαρρυντικός!
Καλή συνέχεια !
Να περνάς όμορφα!