Πεθυμιά
Θα ‘θελα όλα τα
ανοιξιάτικα κρινάκια
στο φως να
λάμπουν
γιομάτα χάρη
πάντοτε να χαμογελούν.
Να ντύνονται τη ζωή
με ενδύματα
αγάπης και συγουριάς.
Να ομορφαίνουν
τις μέρες με χρώματα,
αρώματα και
γλυκές φωνές.
Μια τέτοια άνοιξη
περιμένω να ξημερώσει.
Να δω τον κόσμο μονοιασμένο, χαρούμενο,
χωρίς το φόβο του πολέμου.
Να μη τυλιγόμαστε με την αστείρευτη
λύπη
που καθημερινά σκοτώνει.
Να μη μας πνίγει το άδικο
και όρθιοι να μένουμε.
Τρίτη, 21 Αυγούστου 2018
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου