ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΧΑΡΤΙ
Μέσα σε τούτο το χαρτί
σε
όλα όσα παίρνει η λησμονιά
σε
όλα όσα φέρνει η μνήμη,
πόρτα
ορθάνοιχτη θ’ αφήσω.
Να
μπαίνει αγέρι όταν φυσά
την
ομορφιά ν' αναζητά
να
μην σε λησμονήσω.
Μέσα σε τούτο το χαρτί
σε
όσα φωτίζει ο ουρανός
και
κρύβει το σκοτάδι,
δρόμους
απέραντους θα ανοίξω.
Θα
πάρω μολύβι και χαρτί
χαράζοντας
την διαδρομή
για
να γυρίσεις πίσω.
Μέσα σε τούτο το χαρτί
σε
όλα όσα φέρνει η ζωή
κι
όλα όσα παίρνει ο αγέρας,
λευκό
μαντήλι θα κουνήσω.
Ήλιος
η αγάπη θα γενεί
φωτίζoντας τη διαδρομή
για
να γυρίσεις πίσω.
Φώτα θ' αφήσω ανοιχτά
στην
πόρτα ξύλινα βιολιά
κι
ένα αργυρό δοξάρι.
Τους
στίχους θα 'βρεις στα σκαλιά,
τραγούδια
από τα παλιά
να
τραγουδήσεις πάλι.
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Απόσπασμα από την ποιητική συλλογή: ΤΑ ΡΟΔΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Εκδόσεις «Ωρίωνας» 2013, σελ:29
Θησαυρός και εξομολόγηση ψυχής! Το χειρόγραφο είναι μοναδικό Μαρία μου. Αυθεντικό. Δείχνει της καρδιάς σου την έκφραση. Υπ΄΄εροχο το ποίημα. Τα νοήματα μεγάλα. Πάντα σέβομαι αυτές σου τις στιγμές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα καλή μου φίλη.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς αγαπητέ Γιάννη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα! Με Υγεία και Θετική -Δημιουργική σκέψη.
Καλή συνέχεια!