 |
| Εικόνα από το διαδίκτυο |
ΔΙΑΒΑΤΕΣ
Ήμουν κι εγώ της διαδρομής διαβάτης.Μετρούσα ένα ένα τα βήματα πάνω
στης Γης το σώμα.
Το ριζικό, κοινό, μ’ όλων εκείνων
που διαβήκανε:
Όλα τα τιμαλφή μας σωριασμένα σε
χωματερή
τεμαχισμένων ονείρων
περίμεναν μελλοντικούς παλιατζήδες να τα περισυλλέξουν.
Σωρός χώματα κι άβυσσος μετά…
Στο Τέρμα, Τάφος!
Αθείαστος προσπέρασα τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας
–τον κήπο της Εδέμ, τα θαύματα του
κόσμου‧
με το ‘να πόδι στη ζωή και τ’ άλλο στο θάνατο
αντλούσα δύναμη από το χέρι του Οδηγού μου.
Ο Οδηγητής μας Πανύψηλος, Ανάλαφρος, Πανεπόπτης
όπως ο Ουρανός που στέκει πάντα ψηλά
και δε μας πλακώνει.
Κι εγώ μετρούσα ένα ένα τα ίχνη που αφέθηκαν πάνω
στης Γης το σώμα!
Πάνω από εμάς ο Ουρανός.
Κάτω από εμάς η Άβυσσος
κι άφοβα είπα «Γεφύρι ας κτίσουμε!»
30 Ιούλη 2021
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Ποιητική η καλησπέρα σου Μαρία. Καλό σου μήνα αγαπητή μας φίλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα, αγαπητέ Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥγεία και ευλογία.
Καλώς σε βρίσκω Μαρία στο όμορφο σπιτικό σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρθα να προσθέσω ένα λιθαράκι στο κτίσιμο μιας γέφυρας Αγάπης που είναι η μοναδική λύση για την Γη μας!
Καλώσόρισες, αγαπητή φίλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι για το αντάμωμα.