«ΣΤΑΥΡΑΝΑΣΤΑΣΗ» στίχοι της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη

 

Σταυρανάσταση

 

Πήρα στα χέρια το σταυρό το Γολγοθά ν’ ανέβω

κι όταν φτάσω στην κορφή κατόπιν να κατέβω

αφού η ζωή με κέρασε χίλια φιλιά του Ιούδα

κι έγινε μαύρη η ψυχή σα μαύρη καλιακούδα.

Να δράξω από τον πόνο μου φως ιλαρό κι άγιο

για το κουφάρι τ’ αδειανό μη πέσει σε ναυάγιο

βάγια και κόκκινο χαλί το αίμα μου να στρώσει

και των παιδιών μου το κορμί επάνω να ξαπλώσει.

 

Σα συναντήσω τον Γιωσήφ σκαριά να πελεκάει

να δώσω το κορμάκι μου ρομφαία να κρατάει

κι από τη σταυρανάσταση  του ιδρώτα μου τον πόνο

ν’ ανάψει δάδα δίκαιο φως στης εργατιάς το δρόμο.

 

Ν’ ανταμώσω το ληστή πλάι μου να παλεύει

κι απ’ το σκοτάδι η ψυχή στο φως να αλαργεύει

να ‘ρθει στρατιώτης αυστηρός τα στήθη να τρυπήσει

κι όλη η χαίνουσα πληγή γοργά να καθαρίσει.

 

  29 Γενάρη 2015

 

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη