14 Οκτωβρίου 2000...

 

«ΓΙΑΓΙΑ ΚΙ ΕΓΓΟΝΗ»

Ελαιογραφία  

 Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη

 

14 Οκτωβρίου 2000.....

 

Σαν σήμερα ταξίδι μακρινό ξεκίνησες

για την αόρατη πλευρά του φεγγαριού....

Κάτι πανσέληνα βράδια σ' αναζητώ στο φως του

Νιώθω μια αύρα μητρική να με τυλίγει να μου ζεσταίνει την ψυχή

Είναι η ευχές που μου έδινες όταν με χαιρετούσες!

"Χώμα να πιάνεις και μάλαμα να γίνεται" 

 

Με τους αγγέλους σκαλίζεις τα δύστρατα

Φυτεύοντας δυόσμους και γιασεμιά

Εύοσμος να 'ναι ο δρόμος.

 

Αιώνια η μνήμη σου μανούλα!

Η απουσία σου ακόμα με πονάει

24 χρόνια είναι πολλά!....

 

14 Οκτωβρίου 2024

 

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη

«ΠΑΛΜΟΙ» στίχοι Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη

 

ΠΑΛΜΟΙ

 

Κρυφομιλώ και τραγουδώ

με τη σιωπή, την ερημιά,

τον κούκο, την αγριελιά‧

και του ανέμου η πνοή

παραπονιάρικη κραυγή

γλύφει των βράχων την πληγή.

 

Αλλάζω ρότα κατά εκεί

που η φυλή μου κατοικεί

-κλαδί σπασμένο... αερικό...,

σ’ ανθρώπινο ωκεανό

καίγεται στη φωτιά στα βόλια

ντυμένη δόκανα και ξόμπλια.

 

Ρίχνω ένα δίχτυ στο κενό

κάνω μια τρύπα στο νερό

μα το θεριό δεν πιάνεται‧

φωτιά, χαλάζι και χτικιό

το τελικό μας μερτικό.

 

Γράφτηκε Τρίτη, 1 Οκτωβρίου 2024

 

Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη