Καλό Σαββατοκύριακο αγαπητοί μου φίλοι!
Φέρνοντας στο νου τη φράση: "Η καλοσύνη στις σχέσεις των ανθρώπων, είναι η κύρια ομορφιά της ζωής" του Γάλλου ιερωμένου, Ανρί Λακορντέρ, έγραψα το ποίημα : "Στο θέατρο του παραλόγου", σαν αλλεργική αντίδραση για όσα γύρω μας συμβαίνουν....
ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη
Βουβός Κινηματόγραφος... Τι κρίμα!
Η αφίσα έγραφε: "Ο βρόγχος του πνιγμού
δεμένες στο λαιμό με ένα σύρμα !"
Ο Ήφαιστος φυσούσε τη φωτιά.
Ελάμνιζε στα κάρβουνα, τ' ατσάλι...
Για δόρατα, ασπίδες και ατσάλινα πουλιά...
Δώρα του Άρη να αφεθούν στο προσκεφάλι!...
Γύρω, κομπάρσοι.... Όλοι τους μουγκοί!...
Άχνα δεν έβγαζαν ... Κομμένη η ανάσα!
Από τα μάτια, έσταζε η χολή
κι έσφιγγαν επάνω τους τη μάσκα!....
Στο "Θέατρο του παραλόγου" αφεθήκανε...
Σε αιώνιο ύπνο, δίχως να ξυπνήσουν!
Με το χαλκά στο σβέρκο κοιμηθήκανε....
Χωρίς το γόρδιο δεσμό, νωρίς, να λύσουν!
Και μουδιασμένος κοιτούσα τη σκηνή
με έναν πόθο μυστικό, να αντιδράσω!...
Μα έσφιγγε τα γκέμια η ντροπή
κι έτσι δεν μπόρεσα μονάχος μου να δράσω!...
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Πολύ ωραίο, Μρία και ολοζώντανα τα μηνύματα, καλή μου φίλη. Την καλησπέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή