ΣΤΟ ΦΩΣ
Μέσα στου κόσμου την αντάρα
κοινώνησα το φως
την άναρχη μουσική του χρόνου
και των ονείρων την ανεμοζάλη
με σκαρί την ελπίδα λικνίστηκα
σαν ψωμωμένο στάχυ
στο κάλεσμα της ζωής
ντυμένη
των λευκών κρίνων το χνούδι.
Πάνω σε άνυδρη γης πορεύτηκα
μ’ οδηγό και προστάτη
της πίστης και της θέλησης τα όπλα
σκαλίζοντας
την ασχημάτιστη ακατέργαστη πέτρα
με την αλμύρα του μόχθου
κι όπως γεννιόντουσαν στον κόρφο μου οι
στιγμές
ροδόχρωμο το δειλινό αντάμωσα
κι ακούραστη τη φλόγα της αγάπης
ν' αργάζει στο φως την ψυχή μου!!!!!
Παρασκευή, 9 Σεπτεμβρίου 2016
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου