ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ σαν προσευχή
(Στίχοι της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη)
Η Πούλια ξύπνησε νωρίς με τ’ ακριβά αηδόνια
και τ’ άστρα αποκοιμήθηκαν στης νύχτας τα σεντόνια!
Έχει τη στάμνα αργυρή και για νερό κινάει
κι όταν γυρνά απ’ την πηγή, τον Ήλιο συναντάει!
Ήλιε μου, καλωσόρισες, με το χρυσό σου αμάξι
τα χρυσοπέταλα άτια σου, φωτιές έχουν ανάψει!
Άσε, λιγάκι, να χαρείς, νερό να τα ποτίσω
με της Αυγούλας τη δροσιά να τα καλημερίσω!
Εσύ, της Πλάσης, Αρχηγέ, που ό,τι θέλεις κάνεις,
τα αφηνιασμένα άλογα μπορείς να κουμαντάρεις!
Ξέρεις καλά τις αντοχές… Εσύ κρατάς τα φώτα!
Κι αν οι τροχοί τους σπάσουνε, δείξε σωστά τη ρότα!
Οι στίχοι γράφτηκαν Δευτέρα, 19 Φεβρουαρίου 2024
Βαθιά συναισθήματα με τις πιο όμορφες αποχρώσεις! Όμορφο Μαρία! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ αγαπητή μου φίλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα σου εύχομαι!